Neeneerilaalu la jaraboo
Meŋ be suukuulaa ñaatonkayaa la: Dawuda la suukuwo, waatoo meŋ na Doyeki Edomunkoo taata Sawulu yaa ka a fo a ye ko, Dawuda taata Ahimeleki yaa le.
1 Ite jarintewo, muŋ ne ye a tinna
i ka i faŋ wara kuu jawoolu kaŋ,
a ye a tara Alla la kanu bambaloo be nte le fee luŋ-wo-luŋ?
2 Ite neeneerilaa,
i ka tara kasaara kuwo le siti kaŋ.
I neŋo be saŋarariŋ ne ko muru diimaa.
3 I ye kuu jawu kewo le kanu,
ka tambi kuu kende kewo la,
aniŋ faniyaa foo, ka tambi tooñaa foo la.
S
4 Ite neeneerilaa,
i ye kumoolu le kanu mennu ka tiñaaroo ke.
5 Bari Alla be i kasaara la le fereŋ,
a ye i wafati ka i bondi i la suwo kono.
A be i suloo wutu la le ka bo duniyaa baluwo to.
S
6 Moo tilindiŋolu si ñiŋ je, ì ye masilaŋ,
aduŋ i la kuwo si ì jele, ì ye a fo ko,
7 “A juubee, kewo fele
meŋ maŋ soŋ ka tankoo ñini Alla bulu,
bari a jikita a la naafuloo la siyaa le la,
ka fankoo ñini kuruŋyaa kono.”

8 Bari nte ka munta le ko olifu* yiroo
meŋ falinta Alla Batudulaa Buŋo* to.
Ŋa n jikoo loo Alla la kanu bambaloo le kaŋ fo abadaa.
9 M be ite Alla le tentu la fo abadaa,
i la keroolu kaŋ.
I too be tu la n daa le
i la lannamoolu ñaatiliŋo la,
kaatu i beteyaata baake le.
عقاب الجبّار الشرير
1 لِكبـيرِ المُغَنِّينَ نشيدٌ لداوُدَ‌:
2 عِندَما جاءَ دَواغُ الآدوميُّ‌ وقالَ لشاوُلَ: «جاءَ داودُ إلى بَيتِ أخيمالِكَ».
3 لِماذا تَتهَلَّلُ بالشَّرِّ أيُّها الجَبَّارُ،
وبِرحمةِ اللهِ تكفُرُ نهارا وليلا؟
4 يختَلِقُ لِسانُكَ الإثْمَ،
وكَموسى مَسنونةٍ يعملُ بالمكْرِ.
5 تُحِبُّ الشَّرَّ أكثرَ مِنَ الخَيرِ،
والكَذِبَ أكثرَ مِنْ كلامِ الصِّدْقِ.
6 تُحِبُّ كُلَّ كلامٍ مُهلِكٍ،
يا صاحبَ اللِّسانِ الماكِرِ.
7 اللهُ يُحَطِّمُكَ إلى الأبدِ.
يُهلِكُكَ ويُزيلُكَ مِنْ مَسكِنِكَ،
ويقتَلِعُكَ مِنْ أرضِ الأحياءِ.
8 فيرَى الصِّدِّيقونَ ويخافونَ،
ويضحكونَ علَيكَ قائِلينَ:
9 «ها رجلٌ لا يَتحَصَّنُ باللهِ.
يَتِّكِلُ على كثرَةِ غِناهُ.
ويَعتَزُّ باتِّباعِ أهوائِهِ».
10 وأنا كَزيتونةٍ خضراءَ
مَغروسةٍ في بَيتِ اللهِ.
أتَّكِلُ على رَحمتِهِ الباقيةِ
مِنَ الآنَ وإلى الأبدِ.
11 أحمَدُكَ يا ربُّ طُولَ الأيّامِ
على ما عمِلتَ مِنَ الأعمالِ،
وأرجو اسمَكَ لأنَّهُ صالِـحٌ
عِندَ الّذينَ يتَّقونَكَ.