Alla ye Musa kumandi
1 Saayiŋ, Musa ka a bitankewo Yetiro meŋ keta Midiyani piriisoo* ti, la saajiyolu niŋ baalu le kanta. A niŋ ì ka taa le fo keñewuloo* kara doo la, ka taa fo Horebu to, meŋ mu Alla la konkoo ti. 2 Jee to Yaawe* la malaayikoo fintita a kaŋ niŋ dimbaa la ka bo yirindiŋo bala. Musa ye a je ko, dimbaa ye yirindiŋo mala le, bari a maŋ a jani. 3 Wo to le Musa kumata ko, “M be taa le, ŋa taa ñiŋ kaawakuwo juubee, meŋ ye a tinna, ñiŋ yirindiŋo maŋ jani.”
4 Kabiriŋ Yaawe ye a je ko, a taata le ka a juubee, a ye a kumandi ka bo naŋ yirindiŋo kono, “Musa! Musa!” Aduŋ Musa ko, “M fele jaŋ.” 5 Alla ko, “Kana kata naŋ kotenke. I la samatoolu bondi, kaatu i be looriŋ dulaa meŋ to, dulaa senuŋo le mu.” 6 Bituŋ a ko, “Nte le mu i mumuñolu la Alla ti, Iburayima la Alla, Isiyaaka la Alla, aniŋ Yaakuba la Alla.” Biriŋ wo to, Musa ye a ñaadaa muuri, kaatu a silata le, ka Alla juubee.
7 Yaawe ko, “Ŋa n na moolu la bataa kuwo je le, ì be meŋ kono Misira. Ŋa ì kumboo kaŋo moyi le, kaatu ì la dookuu kuntiyolu le ye ì mantoora, ì la bataa ye n dewuŋ ne. 8 Saayiŋ n naata le, ka ì tankandi Misirankoolu bulu, aniŋ ka ì bondi wo bankoo kaŋ, ka ì samba banku warariŋ baa to, keekewo niŋ liyo ka woyi daameŋ, Kanaaninkoolu, Hitinkoolu, Amorinkoolu, Perisinkoolu, Hiwinkoolu aniŋ Yebusinkoolu be sabatiriŋ daameŋ. 9 Banisirayilankoolu la kumboo futata n na le saayiŋ, aduŋ ŋa a je le, Misirankoolu ka ì mantoora ñaameŋ. 10 Saayiŋ taa. M be i kii la Firawoona le kaŋ, fo i si n na moolu, Banisirayilankoolu, bondi naŋ Misira.”
11 Musa ko Alla ye ko, “Nte mu jumaa le ti, fo n si taa Firawoona yaa, ka Banisirayilankoolu bondi naŋ Misira?”
12 Bari Alla ko, “M be tara la i fee le. Ñiŋ ne be ke la i ye taamanseeroo ti ko, nte le ye i kii. Niŋ i ye moolu bondi naŋ Misira, ali be nte batu la ñiŋ konkoo le santo.”
Alla ye a too lankenemayandi Musa ye
13 Musa naata a jaabi ko, “Niŋ n taata Banisirayilankoolu yaa n ko, ‘Ali bonsuŋolu la Alla le ye n kii ali kaŋ’, ì be n ñininkaa la le, ‘A too ndii?’ Bituŋ m be muŋ ne fo la ì ye?”
14 Alla ko Musa ye ko, “M mu meŋ ti, m mu wo le ti. I be ñiŋ ne fo la Banisirayilankoolu ye, ‘M mu meŋ ti, wo le ye n kii ali kaŋ.’ ” 15 Alla ko Musa ye fanaa ko, “A fo Banisirayilankoolu ye ko, ‘Yaawe* ali mumuñolu la Alla, Iburayima la Alla, Isiyaaka la Alla, aniŋ Yaakuba la Alla le ye n kii ali kaŋ.’ Ñiŋ ne mu n too ti fo abadaa, too meŋ ali hakiloo ñanta bula la a la jamaani-wo-jamaani. 16 Taa, i ye taa Banisirayila alifaalu bendi, i ye a fo ì ye ko, ‘Yaawe ali bonsuŋolu la Alla, Iburayima la Alla, Isiyaaka la Alla, aniŋ Yaakuba la Alla le fintita n kaŋ, aduŋ a ko, a ye ali la kuwo hakilitu le, aduŋ a ye a je le, kuwolu mennu bee ka ke ali la Misira. 17 Aduŋ a ye ali laahidi le ka ali bondi mantooroo kono Misira, ka ali dundi Kanaaninkoolu, Hitinkoolu, Amorinkoolu, Perisinkoolu, Hiwinkoolu, aniŋ Yebusinkoolu la bankoo kaŋ, keekewo niŋ liyo ka woyi daameŋ.’
18 “Banisirayila alifaalu be i lamoyi la i la le. Bituŋ ite niŋ alifaalu si taa Misira mansa yaa, ka a fo a ye ko, ‘Yaawe, Hiburunkoolu* la Alla, niŋ m̀ benta le. A ye ñiŋ ne fo ko, m̀ bula, ŋà tili saba taamoo ke keñewuloo kono, ka sadaalu* bo Yaawe ǹ na Alla ye.’ 19 Ŋa a loŋ ne ko, Misira mansa te soŋ na ali ye taa, fo niŋ sembe baa laata a kaŋ. 20 Bari m be n semboo yitandi la le, ka Misirankoolu mantoora ka kaawakuwolu ke jee. Niŋ wo keta, a be ali bula la le ali ye taa.
21 “M be a ke la le, ñiŋ moolu niŋ Misirankoolu la kuwolu ye soo ñoo kaŋ, i si a je, niŋ ali be bo la jee, ali bulu kenseŋo te finti la. 22 Banisirayila musoolu be taa ì siiñoo Misirankoolu yaa le, aniŋ Misira musoolu mennu be ì la buŋolu kono. Ì be ì ñininkaa la feetoofatoo la, sanoo aniŋ kodiforo ñaroolu, aduŋ ali be wolu le ke la ali dinkewolu niŋ ali dimmusoolu bala. Ali be Misirankoolu la feŋolu samba la wo le ñaama.”
الله يكلّم موسى
1 وكانَ موسى يرعى غنَمَ يَثرونَ حَميِّهِ كاهنِ مِديانَ، فساقَ الغنَمَ إلى ما وراءَ البرِّيَّةِ حتّى وصَلَ إلى جبَلِ اللهِ حوريـبَ‌. 2 فتَراءى لَه مَلاكُ الرّبِّ في لَهيـبِ نارٍ مِنْ وسَطِ العُلَّيقَةِ. ورأى موسى العُلَّيقَةَ تـتوقَّدُ بالنَّارِ وهيَ لا تحتَرِقُ. 3 فقالَ في نفْسِه: «أميلُ وأنظرُ هذا المَشهدَ العظيمَ. ما بالُ العُلَّيقَةِ لا تحتَرِقُ؟» 4 ورَأى الرّبُّ أنَّهُ مالَ ليَنظُرَ، فناداهُ مِنْ وسَطِ العُلَّيقَةِ: «مُوسى، مُوسى». فقالَ: «نعم». 5 قالَ: «لا تقتَرِبْ إلى هُنا. إخلَعْ حِذاءكَ مِنْ رِجلَيكَ، لأنَّ المَوضِعَ الّذي أنتَ واقِفٌ علَيهِ أرضٌ مُقَدَّسَةٌ». 6 وقالَ: «أنا إلهُ آبائِكَ. إلهُ إبراهيمَ وإسحَقَ ويعقوبَ». فستَرَ موسى وجهَهُ خَوفا مِنْ أنْ يَنظُرَ إلى اللهِ.
7 فقالَ لَه الرّبُّ: «نَظَرْتُ إلى مُعاناةِ شعبـي الّذينَ في مِصْرَ، وسَمِعْتُ صُراخَهُم مِنْ ظُلْمِ مُسَخِّريهِم وعَلِمتُ بِــعَذابِهِم، 8 فنَزَلْتُ لأُنقِذَهُم مِنْ أيدي المِصْريِّينَ وأُخرِجَهُم مِنْ تِلكَ الأرضِ إلى أرضٍ رَحْبةٍ تَدرُّ لَبَنا وعسَلا‌، إلى موطِنِ الكنعانيِّينَ والحِثِّيِّينَ والأمُوريِّينَ والفَرِزِّيِّينَ والحِوِّيِّينَ واليَبوسيِّينَ. 9 والآنَ ها صُراخُ بَني إِسرائيلَ وصَلَ إليَّ ورَأيتُ كيفَ يَجُورُ المِصْريُّونَ علَيهِم، 10 فتَعالَ أُرسِلُكَ إلى فِرعَونَ لِتُخرِجَ شعبـي بَني إِسرائيلَ مِنْ مِصْرَ‌». 11 فقالَ موسى للهِ: «مَنْ أنا حتّى أذهبَ إلى فِرعَونَ وأُخرِجَ بَني إِسرائيلَ مِنْ مِصْرَ؟» 12 قالَ: «أنا أكونُ معَكَ، وهذِهِ علامَةٌ لكَ على أنِّي أنا أرسَلتُكَ: إذا أخرَجْتَ الشَّعبَ مِنْ مِصْرَ، فا‏عبُدوا اللهَ على هذا الجبَلِ».
13 فقالَ موسى للهِ: «إذا ذهَبْتُ إلى بَني إِسرائيلَ وقلتُ لهُم: إلهُ آبائِكُم أرسلَني إليكُم، فإنْ سألوني ما ا‏سمُهُ‌؟ فماذا أُجيـبُهُم؟» 14 فقالَ اللهُ لِموسى: «أنا هوَ الّذي هوَ‌. هكذا تُجيـبُ بَني إِسرائيلَ: هوَ الّذي هوَ أرسلَني إليكُم».
15 وقالَ اللهُ لِموسى ثانيةً: «قُلْ لِبَني إِسرائيلَ: أنا الرّبُّ‌ إلهُ آبائِكُم، إلهُ إبراهيمَ وإسحَقَ ويعقوبَ أرسَلتُكَ إليهِم. هذا ا‏سمي إلى الأبدِ، وهذا ذِكْرِي مدَى الأجيالِ. 16 إذهَبْ وا‏جمعْ شُيوخَ بَني إِسرائيلَ وقُلْ لهُم: الرّبُّ إلهُ آبائِكُم، إلهُ إبراهيمَ وإسحَقَ ويعقوبَ، تراءَى لي وقالَ: تفقَّدْتُكُم ورَأيتُ ما فعَلَ المِصْريُّونَ بِكُم. 17 فأنا أعِدُكُم أنْ أُخرِجَكُم مِنْ مِصْرَ حيثُ تُعانونَ الذُّلَّ إلى أرضِ الكنعانيِّينَ والحثِّيِّينَ والأمُوريِّينَ والفَرِزِّيِّينَ والحِوِّيِّينَ واليَبوسيِّينَ، إلى أرضٍ تَدرُّ لَبَنا وعسَلا‌. 18 فيسمعونَ لكَ وتدخُلُ أنتَ وشُيوخُ بَني إِسرائيلَ على مَلِكِ مِصْرَ وتقولونَ لَه: الرّبُّ إلهُ العِبرانيِّينَ قابَلَنا، فدَعْنا الآنَ نسيرُ مَسيرَةَ ثلاثةِ أيّامٍ في البرِّيَّةِ ونُقَدِّمُ ذبـيحةً لِلرّبِّ إلهِنا. 19 وأنا أعلَمُ أنَّ مَلِكَ مِصْرَ لا يدَعُكُم تذهَبونَ إلاَّ إذا أجبَرَتْهُ يَدٌ قويَّةٌ. 20 لِذلِكَ أمُدُّ يَدي وأضرِبُ مِصْرَ بجميعِ عَجائبـي الّتي أصنَعُها فيها، وبَعدَ ذلِكَ يُطلِقُكُم مِنَ البِلادِ 21 وأهَبُكُم حُظوةً عِندَ المِصْريِّينَ حتّى إذا ذهَبتُم لا تذهبونَ ولا شيءَ معَكُم 22 بل تطلُبُ كُلُّ ا‏مرأةٍ عِبرانيَّةٍ مِنْ جارَتِها ومِنَ النَّازِلةِ في بَيتِها مَصاغَ فِضَّةٍ وذهَبٍ وثيابا، فتُلبِسونَها بَنيكُم وبَناتِكُم. وهكذا تَسلُبونَ المِصْريِّينَ‌».