Pita niŋ Yohana be kansuloo ñaatiliŋo la
1 Biriŋ Pita niŋ Yohana be diyaamu kaŋ moolu ye, piriisoolu*, Alla Batudulaa kantalaa kuntiyo niŋ Sadusewolu* naata ì kaŋ. 2 Ì niyo toorata baake, kaatu saayiboolu ka moolu karandi Yeesu la kuwo la, aduŋ ì ka kankulaa ko, saayaakoolaa wulindiroo sotota le. 3 Wo to le, ì ye ì muta, ì ye ì soroŋ bunjawoo kono fo wo saamoo, kaatu wulaaroo le mu. 4 Bari moo jamaa mennu ye ì la kumoo moyi, ì laata a la le, aduŋ ì la kafoo naata kafu fo kee wuli luulu, mennu niŋ musoolu niŋ dindiŋolu maŋ kiliŋ.
5 Wo saamoo, maralilaalu, alifaalu aniŋ Luwaa karammoolu* benta Yerusalaamu. 6 Piriisi kuntii baa Annas be jee, a niŋ Kayifas, Yohana, Alesanda, ì niŋ piriisi kuntii baa baadiŋ doolu. 7 Kabiriŋ ì ye kiilaalu* londi ì teema, ì ye ì ñininkaa ko, “Ali ka ñiŋ ke kaŋ jumaa le kaŋ, waraŋ too jumaa le la?”
8 Wo to le Pita meŋ be faariŋ niŋ Noora Kuliŋo la ye ì jaabi ko, “Maralilaalu niŋ alifaalu, 9 ali ka ǹ ñininkaa bii kebaara betoo la, meŋ keta namatoo ye, aniŋ meŋ ye a kendeyandi. 10 Alitolu niŋ Banisirayilankoolu bee si a loŋ ko, a kendeyaata le, aduŋ a be looriŋ ali ñaatiliŋo la ka bo niŋ Yeesu Kiristu* Nasaretinkoo too le la, ali ye meŋ faa, bari Alla ye a wulindi saayaa kono.
11 ‘Ate le mu beroo ti, alitolu buŋ loolaalu jututa meŋ na,
bari a naata ke tonkonna bere kummaa ti.’
12 Kiisoo te soto noo la ka bo moo koteŋ na, kaatu too doo maŋ dii duniyaa kono, ǹ si kiisa noo meŋ na.”
13 Kabiriŋ kansulumoolu ye Pita niŋ Yohana la fatiyaa je, ì jaakalita, kaatu ì ye a kalamuta le ko, ñinnu maŋ ke londitiyolu ti, waraŋ mennu karanta baake. Ì naata ì suutee ko, ì be Yeesu fee le nuŋ. 14 Baawo ì ye kewo fanaa je looriŋ ì daala le, meŋ kendeyaata, ì maŋ feŋ soto, ì be meŋ fo la ì ma. 15 Bituŋ ì ye kiilaalu yaamari ka finti kiitiidulaa kono, fo ì si wo kuwo kacaa ñoo kaŋ.
16 Ì ko ñoo ye ko, “Ǹ ñanta muŋ ne ke la ñiŋ kewolu la? Moolu bee ye a loŋ ne Yerusalaamu kono jaŋ, ì ye kaawakuu baa meŋ ke. Ǹ te ì soosoo noo la. 17 Bari janniŋ a kuwo be janjaŋ na baake, ali ŋà ì dandalaa ko, ì kana diyaamu moo-wo-moo ye Yeesu too la kotenke.”
18 Wo to le ì ye ì kumandi konoto, ì ye ì dandalaa ko, ì kana diyaamoo niŋ karandiroo ke Yeesu too la kotenke. 19 Bari Pita niŋ Yohana ye ì jaabi ko, “Ali ñiŋ kuwo kiitii ali faŋolu fee: Fo ñiŋ tilinta Alla ñaatiliŋo la le, ka alitolu la yaamaroo muta, diina Alla la yaamaroo ti? 20 Ǹ te kuwolu fobaliyaa noo la, ŋà mennu je, aniŋ ŋà mennu moyi.”
21 Kansulumoolu ye ì silandi, bituŋ ì naata ì bula ka taa. Ì maŋ sila soto ka kuluuroo laa ì kaŋ, kaatu moolu bee be Alla jayi kaŋ ñiŋ kuwo kamma la, meŋ keta. 22 Kewo meŋ kendeyaata ka bo niŋ kaawakuwo la, a siyo tambita sanji taŋ naani la le faŋ.
Yeesu la kafoo moolu ye semboo daani Alla bulu
23 Biriŋ ì ye ì bula, Pita niŋ Yohana muruta ì kafuñoolu yaa. Ì ye kuwolu bee saata ì ye, piriisi ñaatonkoolu niŋ alifaalu ye mennu fo ì ye. 24 Kabiriŋ ñiŋ kafoo ye ñiŋ moyi, ì ye ì kaŋolu wulindi Alla ye ŋaniya kiliŋo kono ko:
“ ‘Maariyo, Alla! Ite le ye saŋo niŋ bankoo daa, aniŋ fankaasoo,
ka taa feŋolu mennu bee be ì kono.’
25 “Ite le diyaamuta ka bo niŋ Noora Kuliŋo la, niŋ m̀ mumu Dawuda la, ì la dookuulaa. I ko:
‘Muŋ ne ye a tinna bantala bankoolu* ka kamfaa?
Muŋ ne ye a tinna moolu ka jamfaa kenseŋolu siti?
26 Duniyaa mansoolu ye i paree keloo la.
Maralilaalu kafuta ñoo ma ka balaŋ Maariyo ma,
aniŋ a la Alimasiihu*.’
27 “Tooñaa, ñiŋ kumoo timmata jaŋ ne. Herodi niŋ Pontiyus Payileti, Alla lombaloolu niŋ Banisirayilankoolu, ì benta ñiŋ saatewo le kono ka balaŋ i la dookuulaa senuŋo Yeesu ma, i ye meŋ toloo. 28 Ì ye kuwolu bee ke, i ye mennu feere i semboo niŋ i la lafoo kaŋ.
29 “Saayiŋ, Maariyo, ñinnu la silandiroo juubee! Ntolu maakoyi, i la dookuulaalu, fo ǹ si i la kumoolu fo noo fatiyaa kono. 30 Wo kamma la, i la semboo yitandi ka kendeyandiroo ke, taamanseeroolu aniŋ kaawakuwolu ka bo niŋ Yeesu too la, i la dookuulaa senuŋo.”
31 Kabiriŋ ì pareeta duwaa la, ì benta wo dulaa meŋ to, a jarajarata. Bituŋ ì bee faata niŋ Noora Kuliŋo la, ì ye Alla la kumoo fo fatiyaa kono.
Yeesu la kafoo moolu la kilimbaayaa
32 Yeesu noomalankoolu bee be hakili kiliŋ ne, aniŋ ŋaniya kiliŋ. Hani kiliŋ maŋ a la sotofeŋolu ke a doroŋ taa ti, bari ì ka feŋ-wo-feŋ talaa ñoo teema le, ì ye meŋ soto. 33 Aduŋ kiilaalu tententa seedeyaa la Maarii Yeesu la saayaakoolaa wulindiroo la kuwo to le, ì niŋ sembe baa. Alla la hiinoo tarata ì bee kaŋ kendeke.
34 Hani moo kiliŋ maŋ soto ì kono, meŋ tarata suulariŋ, kaatu mennu ye kenoolu waraŋ buŋolu soto, ì ka ì waafi le. Ì ye naafuloo naati, ì ye meŋ soto a kunna, 35 ka a dii kiilaalu la. Kiilaalu ka a talaa le ko moo-wo-moo la suuloo be ñaameŋ.
36 Kewo doo le be ì kono jee, meŋ mu Lewi lasiloo moo ti, ka bo Sipurusi jooyoo to. A too mu Yusufa le ti, bari kiilaalu ka a kumandi Barinabas le la, meŋ kotoo mu Wakiilindiroo Dinkewo ti. 37 A ye a la kenoo waafi, a ye a kodoo naati, a ye a dii kiilaalu la, ka a talaa.
بطرس ويوحنا في المجلس
1 وبَينَما بُطرُسُ ويوحنّا يَخطُبانِ في الشّعبِ، جاءَ إلَيهِما الكَهنَةُ ورَئيسُ حَرَسِ الهَيكَلِ والصّدّوقيّونَ، 2 وهُم مُستاؤونَ لأنّهُما كانا يُعلّمانِ الشّعبَ ويُعلِنانِ قيامَةَ الأمواتِ بِقِـيامَةِ يَسوعَ. 3 فأمسكُوهُما وحَبَسوهُما إلى الغَدِ، لأنّهُ جاءَ المساءُ. 4 وآمنَ كثيرٌ مِنَ الذينَ سَمِعوا الكَلِمَةَ، فبَلَغَ عدَدُ المُؤمِنينَ مِنَ الرّجالِ نَحوَ خمسةِ آلافٍ.
5 وفي الغَدِ اَجتَمَعَ في أُورُشليمَ رُؤساءُ اليَهودِ والشّيوخُ ومُعَلّمو الشّريعةِ 6 وحَنّانُ رَئيسُ الكَهنَةِ وقَيافا ويوحنّا وإسكَندَرُ وأبناءُ رُؤساءِ الكَهنَةِ كُلّهِم. 7 ثُمّ اَستَدعوا بُطرُسَ ويوحنّا وسألوهُما: «بِأَيّ سُلطَةٍ أو بِأَيّ اَسمٍ عَمِلتُما هذا؟» 8 فأجابَهُم بُطرُسُ وهوَ مُمتَلئٌ مِنَ الرّوحِ القُدُسِ: «يا رُؤساءَ الشّعبِ، ويا أيّها الشّيوخُ، 9 إذا كُنتُم تَسألونَنا اليومَ عَنِ الإحسانِ إلى مَريضٍ لِتَعرِفوا كيفَ شُفي، 10 فاَعلَموا جميعًا، وليَعلَمْ شَعبُ إِسرائيلَ كُلّهُ، أنّ هذا الرّجُلَ يَقِفُ هُنا أمامَكُم صَحيحًا مُعافًى باَسمِ يَسوعَ المَسيحِ النّاصِريّ الذي صَلَبتُموهُ أنتُم وأقامَهُ اللهُ مِنْ بَينِ الأمواتِ. 11 هذا هوَ «الحجَرُ الذي رَفَضْتُموهُ أيّها البَنّاؤونَ، فصارَ رأسَ الزّاوِيَةِ». 12 لا خلاصَ إلاّ بـيَسوعَ، فما مِن اَسمٍ آخَرَ تَحتَ السّماءِ وهَبَهُ اللهُ لِلنّاسِ نَقدِرُ بِه أنْ نَخلُصَ».
13 فلمّا رأى أعضاءُ المَجلِسِ جُرأةَ بُطرُسَ ويوحنّا، تَعَجّبوا لأنّهُم عَرَفوهُما أُمّيّينِ مِنْ عامَةِ النّاسِ. ولكنّهُم عَلِموا أنّهُما كانا قَبلاً معَ يَسوعَ. 14 وهُم إلى ذلِكَ يُشاهِدونَ الرّجُلَ الذي شُفِـيَ واقِفًا قُربَهُما، فما كانَ لهُم ما يُجادِلونَ فيهِ. 15 فأمَروهُما أنْ يَخرُجا مِنَ المَجلِسِ، ثُمّ تَشاوَروا 16 وقالوا: «ماذا نَفعَلُ بهَذينِ الرّجُلينِ؟ فكُلّ سُكّانِ أُورُشليمَ يَعرِفونَ أنّ هذِهِ الآيةَ المُبـينَةَ تَمّت على أيديهِما، فلا نَقدِرُ أنْ نُنكِرَها. 17 ولكنْ لِئَلاّ يَزدادَ اَنتِشارُ هذا الخبَرِ بَينَ الشّعبِ، فلنُنْذِرْهُما بأنْ لا يَعودا إلى ذِكْرِ اَسمِ يَسوعَ أمامَ أحدٍ». 18 ثُمّ اَستَدْعوهُما وأمَروهُما أنْ لا يَنطِقا أو يُعَلّما باَسمِ يَسوعَ.
19 فقالَ لهُم بُطرُسُ ويوحنّا: «أنتُم أنفُسُكُم اَحكُموا: هَلِ الحَقّ عِندَ اللهِ أنْ نُطيعَكُم أمْ أنْ نُطيعَ اللهَ؟ 20 أمّا نَحنُ فلا يُمكِنُنا إلاّ أنْ نَتَحدّثَ بما رأينا وسَمِعنا». 21 فأنذَروهُما ثانيَةً، ولكنّهُم حارُوا كَيفَ يُعاقِبونَهُما، فأخلَوا سَبـيلَهُما خَوفًا مِنَ الشّعبِ. فالنّاسُ كُلّهُم كانوا يُمَجّدونَ اللهَ على ما جرى، 22 لأنّ الرّجُلَ الذي نالَ هذا الشّفاءَ العَجيبَ جاوزَ حَدّ الأربعينَ.
صلاة المؤمنين
23 ولمّا أخلى المَجلِسُ سَبـيلَ بُطرُسَ ويوحنّا، رَجَعا إلى رِفاقِهِما وأخبراهُم بِكُلّ ما قالَ لَهُما رُؤساءُ الكَهنَةِ والشّيوخُ. 24 وعِندَما سَمِعوا ذلِكَ، رفَعُوا أصواتَهُم إلى اللهِ بِقَلبٍ واحدٍ، فقالوا: «يا ربّ، يا خالقَ السّماءِ والأرضِ والبحرِ وكُلّ شيءٍ فيها، 25 أنتَ قُلتَ بلِسانِ أبـينا داوُدَ عَبدِكَ بِوَحيٍ مِنَ الرّوحِ القُدُسِ:
لماذا هاجَتِ الأُمَمُ
وتآمَرتِ الشّعوبُ باطِلاً؟
26 قامَ مُلوكُ الأرضِ
وتَحـالَفَ الرُؤساءُ كُـلّهُم
على الرّبّ ومَسيحِهِ.
27 نعم، تَحالَفَ في هذِهِ المدينةِ هِيرودُسُ، وبنطيوسُ بِـيلاطُسُ وبَنو إِسرائيلَ والغُرَباءُ على فَتاكَ القُدّوسِ يَسوعَ الذي جَعَلتَهُ مَسيحًا، 28 فعَمِلوا ما سَبَقَ أنْ قَضَت يَدُكَ ومَشيئَــتُكَ أنْ يكونَ. 29 فاَنظُرِ الآنَ، يا رَبّ إلى تَهديداتِهِم واَمْنَحْنا نَحنُ عَبـيدَكَ أنْ نُعلِنَ كَلِمَتَكَ بِكُلّ جُرأةٍ. 30 مُدّ يَدَكَ لِتأتيَ بالشّفاءِ والآياتِ والعجائِبِ باَسمِ فَتاكَ القُدّوسِ يَسوعَ».
31 وبَينَما هُم يُصلّونَ اَهتَزّ المكانُ الذي كانوا مُجتَمِعينَ فيهِ. واَمتَلأوا كُلّهُم مِنَ الرّوحِ القُدُسِ، فأخذوا يُعلِنونَ كَلِمةَ اللهِ بِجُرأةٍ.
الحياة المشتركة
32 وكانَ جَماعةُ المُؤمنينَ قَلبًا واحدًا ورُوحًا واحِدَةً، لا يَدّعي أحدٌ مِنهُم مُلْكَ ما يَخُصّهُ، بل كانوا يتَشاركونَ في كُلّ شيءٍ لهُم. 33 وكانَ الرّسُلُ يُؤدّونَ الشّهادَةَ بِقيامَةِ الرّبّ يَسوعَ، تُؤيّدُها قُدرَةٌ عَظيمةٌ. وكانَتِ النّعمَةُ وافِرَةً علَيهِم جميعًا 34 فما كانَ أحَدٌ مِنهُم في حاجةٍ، لأنّ الذينَ يَملِكونَ الحُقولَ أوِ البُيوتَ كانوا يَبـيعونَها ويَجيئونَ بِثَمنِ المَبـيعِ، 35 فيُلقونَهُ عِندَ أقدامِ الرّسُلِ ليُوزّعوهُ على قَدرِ اَحتِـياجِ كُلّ واحدٍ مِنَ الجماعَةِ.
36 وهكذا عَمِلَ يوسُفُ، وهوَ لاوِيّ قُبرُصِيّ الأصلِ لَقّبَهُ الرّسُلُ بِبَرْنابا، أي اَبنِ التّعزِيَةِ، 37 فباعَ حَقلاً يَملِكُه وجاءَ بِثَمَنِهِ وألقاهُ عِندَ أقدامِ الرّسُلِ.