Sofari la diyaamu foloo
1 Bituŋ Sofari Naamankoo ye jaabiroo ke ko:

2 Yuuba, fo moo si tara diyaamu la baŋ, moo te i jaabi la?
Fo diyaamu jamaa si moo ke noo moo tilindiŋo ti baŋ?
3 Fo i la ñiŋ kumabaafoo le be moolu deyindi noo la baŋ?
Niŋ i ye tooñeeroo ke, fo moo maŋ ñaŋ na i dooyaa la baŋ?
4 Ite le ko, i fokumoo mu tooñaa le ti,
i ko, i seneyaata Alla ñaa koto le.
5 Saayiŋ Alla faŋo si naa a daa yele,
a ye diyaamu i ye.
6 A ye ñaameŋo kulloolu lankenemayandi i ye,
kaawakuu baalu, hadamadiŋo buka mennu fahaamu noo.
I be a loŋ na wo le to ko,
Alla ye ñiŋ jaraboo meŋ laa i kaŋ, wo mu domandiŋo le ti,
niŋ i ye a niŋ baara kuwo laa, i ye meŋ ke.

7 I si Alla la kuu diinondiŋolu fintindi noo baŋ?
I si Alla Tallaa la mansabaayaa waroo daŋo loŋ noo baŋ?
8 Alla la ñaameŋo le jamfata ka tambi saŋ fatoolu la,
ite si muŋ ne ke noo?
A la ñaameŋo le fanuta ka tambi laakira la,
ite ye muŋ ne loŋ?
9 Alla la waroo le tambita duniyaa la,
ate le fanuta baajiyo ti.
10 Niŋ a naata, a ye i soroŋ bunjawoo kono,
a ye i londi kiitiyo ñaatiliŋo la,
jumaa le si i loo noo a fee?
11 Ate Alla le ye loŋo ke moolu la, mennu mu moo kenseŋolu ti.
Niŋ kuu kuruŋo keta, a ka tara londiŋ a la le.
12 Bari niŋ hakilintaŋo si fahaamuroo ke,
faloo si wuluu, a diŋo ye ke hadamadiŋo ti.

13 Yuuba, i sondomoo bee loo Alla kaŋ,
i ye i buloo laa a ye.
14 I ye i la junube kuwolu landi kara la, mennu be i bulu,
i kana soŋ kuu kuruŋo ye ke i yaa.
15 Wo to le i si i buloo wulindi noo santo, i te malu la.
I si tankoo soto, i te sila la.
16 I si ñina i la bataa kuwo la,
i si ñina a la ko jii bondiŋo.
17 Aduŋ i la baluwo kono, i si naa mala ko tiloo.
I la baluwo diboo be ke la le komeŋ fanikee maloo.
18 I si taamaayaa soto,
kaatu jikoo le be tara la i ye.
I si tankoo soto,
i ye i la foñondiŋo ke kayiroo kono.
19 Moo te i silandi noo la, niŋ i be laariŋ.
Moolu le be kali naa la i ñaañini la,
ka deemaaroo ñini i bulu.
20 Bari moo kuruŋolu be ke la le ko finkintewolu,
ì te sila je noo la, ì be bori la meŋ na.
Ì hakiloo be tara la looriŋ saayaa doroŋ ne kaŋ.
مداخلة صوفر: الرجوع إلى الله
1 فأجابَ صوفَرُ النَّعماتيُّ:
2 «أمَا لِلكلامِ مِنْ رَدٍّ،
أم يكونُ الحَقُّ للرَّجُلِ المُفَوَّهِ؟
3 بَيانُكَ هذا أيُسكِتُ النَّاسَ؟
أم تـتَهكَّمُ ولا مَنْ يُجاوِبُكَ.
4 تقولُ: «آرائي لا عَيـبَ فيها،
وأنا بَريءٌ في عينَيكَ».
5 لَيتَ اللهَ يتكلَّمُ إليكَ
ويفتَحُ شَفَتَيهِ ليُجيـبَكَ،
6 ويُخبِرَكَ بتَعاليمِ الحكمَةِ
لِتَضمَنَ لكَ صوابَ الرَّأيِ،
فتَعلَمَ أنَّ اللهَ يُحاسِبُكَ
على ما ا‏رتكبتَ مِنَ المَعاصي.
7 أتُدرِكُ عُمقَ أعماقِ اللهِ
أم يُحيطُ فَهمُكَ بِكمالِ القديرِ؟
8 هوَ أعلى مِنَ السَّماءِ فماذا تفعَلُ؟
وأعمَقُ مِنَ الموتِ فماذا تَعرِفُ؟
9 أطوَلُ مِنَ الأرضِ مَداهُ،
وأعرَضُ مِنَ البحرِ وُسعُهُ.
10 يمُرُّ متى شاءَ فمَنْ يُوقِفُهُ؟
ويُجري أحكامَهُ فمَنْ يَرُدُّهُ؟
11 يُمَيِّزُ أهلَ السُّوءِ جميعا،
وإنْ أبصرَ الإثْمَ يتَبَيَّنُهُ.
12 أيصيرُ فاقِدُ العقلِ عاقِلا،
أمْ يُولَدُ حِمارُ الوحشِ إنسانا؟
13 لو وجَّهتَ قلبَكَ إلى اللهِ
وبَسَطتَ إليهِ كَفَّيكَ،
14 ولو أبعَدتَ يدَكَ عَنِ الإثْمِ
ومَنَعتَ الجَورَ أنْ يَسكُنَ خيامَكَ،
15 لرَفَعتَ وجها لا عيـبَ فيهِ
ولكُنتَ ثابِتا ولا تخافُ.
16 تَنسى الشَّقاءَ الّذي أصابَكَ،
وإنْ ذكرْتَهُ فكسَيلٍ عبَرَ،
17 ويكونُ عُمرُكَ أبهى مِنَ الظَّهيرةِ،
وظَلامُهُ مِثلَ نُورِ الصَّباحِ.
18 تطمَئِنُّ لِما لكَ مِنْ رجاءٍ،
وتُحرَسُ فتَنامُ في أمانٍ.
19 تستَريحُ ولا يُرعِبُكَ أحدٌ،
بل كثيرونَ يَستَعطِفونَ وجهَكَ.
20 أمَّا عُيونُ الأشرارِ فتَكِلُّ،
وكُلُّ ملجَأٍ لهُم يَبـيدُ
ولا يَبقى لهُم مِنْ رجاءٍ
غَيرَ أنْ يُسلِّموا الرُّوحَ».