Yerusalaamu jawoolu la a kasaaroo te baayi la
1 Yaawe* le ye ñiŋ fo ko:
“Alitolu Benjamini lasiloo moolu,
ali bori ka tanka,
ali ye finti Yerusalaamu kono.
Ali kelebinoo fee Tekowa saatewo to,
ali ye taamanseeroo wulindi santo Beti-Hakeremu,
kaatu maasiiboo le ka kurukuru naŋ maraa kara maafaŋo la,
aniŋ kasaara baa.
2 Dimmusuriŋ* Siyoni* niŋ a la ñiiñaa niŋ a la kekuwo,
m be a kasaara la le.
3 Mansakewolu be naa le ko kantarilaalu,
ì niŋ ì la koorewolu le be naa a kamma,
ì ye ì la tiriliisoolu* loo ka a murubeŋ,
meŋ-wo-meŋ ye a taalu daañini a la kantari buloo la.
4 Ì be a fo la le ko,
‘Ali i paree a kamma keloo la.
Ali wuli, ŋà a boyinkaŋ tilikuntewo!
Kooroo boyita ǹ kaŋ,
tiloo fele a be boyi la m̀ ma,
wulaarandiŋo be taa kaŋ laalaa.
5 Wo to ali ŋà wuli, ŋà a boyinkaŋ suutoo,
ka a tatoolu teyi.’ ”

6 Yaawe Alihawaa Maariyo* ye ñiŋ ne fo ko:
“Ali yiroolu boyi,
ali ye seleraŋ sapoolu* loo Yerusalaamu kamma.
Ñiŋ saatewo ñanta le ka jarabi,
kaatu tilimbaliyaa le be faariŋ a kono.
7 Koloŋo ka tu jiyo bondi la ñaameŋ,
kuu kuruŋo ka tu woyi la ñiŋ moolu bulu wo le ñaama.
Fitinoo niŋ kasaaroo, i ka wo dammaa le moyi jee,
n ñaa ka tara yankankatoo niŋ dimiŋo doroŋ ne la.
8 Muna Yerusalaamu, dandalaaroo muta,
niŋ wo nte, m be n koo dii la i la le,
ŋa i la bankoo kenseŋyandi,
moo te tara la siiriŋ jee.”

9 Yaawe Alihawaa Maariyo ye ñiŋ ne fo ko:
“Banisirayila moo toomaalu mennu be tu la,
ì be wolu kiliŋ-kiliŋ karaŋ feefee la le
ko ì ka yiridiŋolu karaŋ feefee ñaameŋ.
Ì be a yiribuloolu bululakaraŋ feefee la le
ko wayini* yiridiŋ kafuŋ-kafuŋ naa.”
Yeremiya ye Yaawe la kamfaa yitandi
10 N si diyaamu noo jumaa le ye ka a dandalaa?
Jumaa le be i lamoyi la n na?
Ì tuloolu sukita le,
ì te i moyi noo la.
Ì ka jutu Yaawe la kumoo la le,
a buka ì kontaani.
11 Wo kamma la Yaawe la kamfaa be faariŋ n kono le tep,
aduŋ n te a muta noo la n kono kotenke.

Yaawe ko n ye ko:
“A kupi dindiŋolu kaŋ mbeedoolu kono,
ka taa fondinkee beŋolu to.
Kewolu niŋ ì la musoolu be bula la a kono le,
ka taa keebaalu, hani fo keebaa kotoo baalu.
12 Ì la buŋolu be ke la moo doolu le taa ti,
ka taa ì la kunkoolu niŋ ì la musoolu.
M be m buloo teeka la le,
a ye laa ñiŋ banku moolu kaŋ.”
Yaawe le ye a fo.

13 Yaawe ko:
“Biriŋ moondiŋ, fo moo baa,
ì bee le hadumeta ka sotoo ke niŋ jenkoo la.
Biriŋ a annabiyomu, fo a piriisi*,
ì bee le ka taama faniyaa la.
14 Ì ka n na moolu la dimiŋo feeyaatoo jaara le,
ì ka a fo ko, ‘Kayira, kayira,’
a ye a tara kayira te keriŋ.
15 Ì ye kuu ñewundiŋolu mennu ke,
wolu ñanta ì malu la le,
bari hanii, wo maŋ ì malu fereŋ,
ka malu fo i ye tara, itolu maŋ wo loŋ.
Wo to ì niŋ moolu le be busandi la ñoo la
mennu ñanta ka busandi, ì ye kasaara.
N na ì jarabi waatoo la,
ì be baŋ na le.”
Yaawe le ye a fo.
Banisirayilankoolu ye ì koo dii Yaawe la siloo la
16 Yaawe ye ñiŋ ne fo ko:
“Ali loo sila fatoolu to, ali ye juubeeroo ke,
ali sila kotoolu la kuu ñininkaa,
ali ye ñininkaari ke sila betoo la, ali ye taama a la,
wo to le ali niyo si dahaa soto.
Bari ali ko ali te wo le ke la.
17 Ŋa kantarilaalu le bula ali kunna,
n ko, ì si i lamoyi binoo kumakaŋo la,
bari ì ko ì te wo ke la.
18 Wo to bankoolu bee ye i lamoyi,
jamaa bee ye kalamutari ke,
meŋ be ke la ñiŋ moolu la.
19 Duniyaa bee ye i lamoyi! A juubee,
nte be kuu jawu le laa la ñiŋ moolu kaŋ,
meŋ be ke la ì la kuruŋyaa feeroolu joo ti,
kaatu ì maŋ i moyi n na kumoolu la,
aduŋ ì balanta n na karandiroolu la le.
20 Nte la suula le be cuuraayoo kaŋ baŋ,
ì ka meŋ bondi n ye naŋ Seba
ka a siisindi n ye,
waraŋ karabaanijii diimaalu,
mennu bota banku jamfariŋolu to?
Ali la jani sadaalu* maŋ ke n ye mutataa ti,
sako ali la beeyaŋ sadaalu si n seewoo.”

21 Wo to Yaawe ye ñiŋ ne fo ko:
“M be takiŋ-takiŋ beroolu le landi la ñiŋ moolu ñaato,
ì be kali taki la mennu la, ì ye boyi,
faalu niŋ diŋolu, ka taa siiñoolu niŋ teeroolu,
ì bee le be kasaara la ñoo la.”
Banisirayila jawoolu be naa a kamma
22 Yaawe ye ñiŋ ne fo ko:
“A juubee, kelediŋ kafoo le ka bo naŋ
maraa kara bankoo kaŋ.
Wo bankoo be maamaŋ kaŋ naŋ
duniyaa dulaa jamfariŋ baalu le to.
23 Ì niŋ tamboolu niŋ hawusaroolu* le mu,
ì tilimbaliyaata aduŋ balafaa te ì la.
Ì maakaŋo ka munta le ko fankaasoo kumakaŋo,
ì be suwoolu le koo to naŋ,
ì be looriŋ ñoo nooma
ko kewolu ka i paree keloo kamma ñaameŋ,
ite Dimmusuriŋ Siyoni kamma.”

24 Yerusalaamunkoolu ko,
“Ŋà ì kibaaroo moyi le,
m̀ buloolu tuta yondiŋ.
Niitooroo le laata ǹ kaŋ
komeŋ niŋ tiŋo ye musoo maa.
25 Moo kana taa kunkoolu to,
waraŋ ka taama siloolu kaŋ,
kaatu hawusaroolu le be ǹ jawoolu bulu,
ka maasiiboo saabu karoo bee la.”
26 Yaawe ko:
“Hee n na kanu moolu, ali booto funtoolu duŋ,
ka ali la niikuyaa yitandi,
ali ye i bidibidi seebuutoo kono,
ali ye saŋakumboo ke ko meŋ dinkee kiliŋo faata,
ka kumboo kendeke,
kaatu kataba kiliŋ wo tiñaarilaa kafoo be boyi la ali kaŋ.”

27 A ko:
“Ŋa ite Yeremiya le ke n na moolu kotobolaa ti,
ko numoo ka newo kotobo ñaameŋ,
i si ì koroosi ka ì kotobo ì taañaalu to.
28 Ì bee mu balannaa jusu jaaroolu le ti,
mennu be ko jaawaloo aniŋ newo.
Ì ka tara koomakumaroo le la taariŋ,
aduŋ ì ka taama kuruŋyaa le la.
29 Dimbaa ka hilihili nee yelundiraŋ fuuroo kono le,
a ka neebuwo bondi newo bala, a ye seneyaa.
Hani niŋ itolu keta wo ñaama, kenseŋ ne mu,
kaatu wo te ì la kuruŋyaa bondi la.
30 Ì ka ì kumandi neebuu nafantaŋo le la,
kaatu nte Yaawe ye n koo dii ì la le.”
حصار أورشليم
1 أُهرُبوا يا بَني بنيامينَ مِنْ أورُشليمَ.
أُنفُخوا في البُوقِ في تَقوعَ‌
وانصِبوا علَما في بَيتِ الكرمِ،
فَمِنَ الشِّمالِ‌ لاحَ شَرٌّ عَظيمٌ
2 يُدَمِّرُ‌ صِهيَونَ الجميلةَ المُترَفةَ
3 فيأتي إليها الرُّعاةُ‌ بِقُطعانِهِم
ويَنصِبونَ خيامَهُم مِنْ حَولِها،
ويَرعَونَ كُلُّ واحدٍ في مكانِهِ.
4 إشهَروا علَيها الحربَ‌.
قوموا نَصعَدُ عِندَ الظَّهيرةِ.
وَيحٌ لنا، لأنَّ النَّهارَ يَميلُ
وظِلال المساءِ أخَذَت تَستَطيلُ.
5 قوموا نَصعَدُ في اللَّيلِ
ونَهدِمُ لها قُصورَها.
6 وقالَ الرّبُّ القديرُ: «إقطَعوا الأشجارَ وا‏نصِبوا على أورُشليمَ مِترَسةً‌. فهذِهِ مدينةٌ تستَوجِبُ العِقابَ‌ لأنَّها مَلآنَةٌ بالظُّلمِ. 7 يَنبَعُ مِنها شَرُّها كالبِئرِ يَنبَعُ مِنها الماءُ. فيها أسمَعُ بِالعُنْفِ والسَّلْبِ، وأرى المرَضَ والجُروحَ كُلَّ حينٍ. 8 فا‏تَّعِظي يا أُورُشليمُ لِئلاَّ أترُكَكِ وأجعَلَكِ أَرضا خرابا لا تُسكَنُ».
9 وقالَ ليَ الرّبُّ القديرُ: «أقطُفْ، كما تُقطَفُ لُقاطَةُ الكَرمَةِ، ما تَبقَّى مِنْ شعبِ إِسرائيلَ، وَرُدَّ يَدَكَ إلى الأغصانِ كالقاطِفِ».
10 مَنْ يسمعُ إذا تكَلَّمتُ وأنذَرتُ؟ آذانُكُم مُغلَقَةٌ‌ فلا تَقدِرونَ أنْ تُصغوا. كَلِمَةُ الرّبِّ صارَت لهُم عارا، وأنتُم لا تَحفَظونَها. 11 لذلِكَ ا‏متَلأتُ مِنْ غضَبِ الرّبِّ، وأعياني أنْ أكبُتَهُ في صَدْري.
«أُفرِغُهُ على أطفالِ الأزِقَّةِ‌ على جُموعِ الشُّبَّانِ أيضا وأقولُ: سيُؤخَذُ الرَّجلُ معَ ا‏مرأتِهِ، والشُّيوخُ معَ المُتَقدِّمِ في السِّنِّ. 12 فتَصيرُ بُيوتُهُم لآخَرينَ، والحُقولُ والنِّساءُ جميعا. فعلى سُكَّانِ هذِهِ الأرضِ أمُدُّ يَدي وأُعاقِبُهُم يقولُ الرّبُّ 13 لأنَّهُم جميعا مِنْ صغيرِهِم إلى كبـيرِهِم يَطمَعونَ بالمَكْسَبِ الخَسيسِ، وَمِن النَّبـيِّ إلى الكاهنِ يُمارِسونَ أعمالَ الزُّورِ 14 ومُداوُونَ جِراحَ شعبـي باستِخفافٍ. يقولونَ: سلامٌ سلامٌ، وما مِنْ سلامٍ‌. 15 هل يَخزَونَ إذا ا‏قتَرَفوا رِجْسا؟ كلاَّ، لا يَخزَونَ ولا يَعرِفونَ الخجَلَ. فلذلِكَ يَسقُطونَ معَ السَّاقطينَ، وحينَ أُعاقِبُهُم يُصرعونَ يقولُ الرّبُّ»‌.
إسرائيل ترفض طريق الرب
16 وقالَ الرّبُّ: «قِفوا في الطُّرُقِ وا‏نظُروا، وا‏سألوا عَنِ السُّبُلِ القديمةِ‌، أينَ الطَّريقُ الصَّالِـحُ وسِيروا فيهِ، فتَجِدوا راحةً لِنُفوسِكُم‌. لكِنَّكُم أجَبْتُم: لا نَسيرُ. 17 أقَمتُ لكُم رُقَباءَ أنْ أصغُوا إلى صوتِ البُوقِ! فقُلتُم: لا نُصغي. 18 لذلِكَ ا‏سمَعوا أيُّها الأمَمُ وا‏علَموا ماذا يُصيـبُهُم‌. 19 وا‏سمَعي أيَّتُها الأرضُ: سأجلِبُ على هذا الشَّعبِ شَرًّا جَزاءَ مَكايِدِهِم، لأنَّهُم لا يُصغُونَ إلى كلامي ويَرفُضونَ العمَلَ بشريعَتي. 20 لِماذا يأتونَني بِالبَخورِ مِنْ شَبا‌ وبِــعيدانِ الطِّيـبِ مِنْ أرضٍ بعيدةٍ؟ مُحرَقاتُهُم‌ لا أرضى بِها، وذَبائِحُهُم لا تَلَذُّ لي. 21 لذلِكَ سأجَعلُ لِهذا الشَّعبِ معاثِرَ يَعثُرونَ بِها، فيَهلِكُ الآباءُ والبَنونَ، والجارُ والصَّديقُ جميعا».
22 وقالَ الرّبُّ: «ها شعبٌ مُقبِلٌ مِنْ أرضِ الشِّمال‌، أُمَّةٌ عظيمةٌ ناهِضةٌ مِنْ أقاصي الأرضِ، 23 قابِضونَ على القَوسِ والرُّمحِ، قُساةٌ لا يَرحمونَ وكالبحرِ صوتُهُم، راكِبونَ خُيُولا مُصطَفَّةً كأنَّ علَيها راكِبا واحدا، لِمُقاتَلَتِكِ يا ا‏بنَةَ صِهيونَ‌».
24 سَمِعْنا خبَرَهُم‌ فا‏ستَرْخَت أيدينا، وأصابَنا ضيقٌ ووَجَعٌ كالّتي تَلِدُ. 25 لا تَخرُجوا إلى الحقلِ ولا تَسيروا في الطَّريقِ، فسَيفُ العَدُوِّ رُعْبٌ مِنْ كُلِّ جِهَةٍ‌.
26 تَحَزَّموا بِالمِسْحِ‌ يا بَني قَوْمي، وتَمَرَّغوا حُزنا في الرَّمادِ. أقيموا مناحةً كما على وحيدٍ ا‏نتَحِبوا ا‏نتِحابا مُرًّا، فالدَّمارُ يَحِلُّ بِكُم بَغتَةً.
27 وقالَ ليَ الرّبُّ: «جعَلتُكَ مُمتَحِنا‌ تَمتَحِنُ شعبـي كالمَعدَنِ فتَعرِفُ سُلُكَهُم. 28 هُم نُحاسٌ وحديدٌ. كُلُّهُم عُصاةٌ مُتَمَرِّدونَ وساعونَ بالنَّميمةِ ومُفسِدونَ. 29 يَحترِقُ المِنفاخُ ويَفنى الرَّصاصُ بِالنَّارِ، وباطِلا يَمحَصُ الماحِصُ، فالأشرارُ لا يُفرَزونَ. 30 يُدعَونَ فِضَّةً مَرفوضَةً لأنِّي أنا الرّبُّ رَفَضْتُهُم».