Moolu ye Yeremiya daani ka duwaa ì ye
1 Bituŋ Yahuuda kelediŋ kuntiyolu bee, ka taa ì niŋ Yohanani, Kareya dinkewo, Yesaniya, Hosaya dinkewo, aniŋ moolu bee, biriŋ moondiŋ fo moo baa, naata nte Yeremiya kaŋ. 2 Ì ko n ye ko, “Dukaree, i lamoyi ǹ na daaniroo la, i ye duwaa ka Yaawe* i la Alla daani ntolu ñiŋ moo toomaalu ye. Ko i faŋo ñaa be ǹ na teŋ ñaameŋ, ntolu jamaa le mu nuŋ, bari saayiŋ ǹ tooriŋ doroŋ ne tuta. 3 Yaawe i la Alla si a fo ǹ ye, ǹ ñanta taa la daameŋ, aniŋ ǹ ñanta meŋ ke la.”
4 Ŋa ì jaabi ko, “Ŋa ali moyi le. M be duwaa la le ka Yaawe ali la Alla daani, ali la daaniroo kaŋ. Niŋ a ye n jaabi feŋ-wo-feŋ na, m be a fo la ali ye le, n te feŋ tu la ali ye kooma.”
5 Bituŋ ì ko n ye ko, “Yaawe tilinta le, a faŋo ye ke ǹ seede koyoo ti, niŋ a ye a tara ǹ te baara la kumoolu bee la, a be i niŋ mennu kii la ǹ kaŋ. 6 A keta a betemaa ti baŋ, waraŋ a jawumaa, m̀ be Yaawe ǹ na Alla la kumoo muta la le, m̀ be i kii kaŋ ate meŋ kaŋ teŋ. Niŋ ŋà wo ke, i si a je ǹ si kayiroo soto, a ye a tara ŋà ǹ na Alla la kumoo muta.”
Yaawe ye jaabiroo dii Yeremiya la
7 Tili taŋ koolaa, Yaawe la kumoo naata n kaŋ. 8 Wo le to ŋa Yohanani, Kareya dinkewo aniŋ kelediŋ kuntiyolu bee kumandi naŋ ñoo kaŋ, ka taa moolu bee, biriŋ moondiŋ fo moo baa. 9 N ko ì ye ko, “Yaawe, Banisirayila la Alla, ali ye n kii meŋ kaŋ ka ali la daaniroo sindi a ma, a ye ñiŋ ne fo ko: 10 ‘Niŋ a ye a tara tooñaa, ali be tu la sabatiriŋ ñiŋ bankoo kaŋ ne, wo to m be ali wulindi la le ka loo, n te ali boyindi la duuma, m be ali tutu la le, n te ali wutu la, kaatu ŋa kasaaroo meŋ naati ali kaŋ, a ye n niyo toora baake le. 11 Ali kana sila Babiloni mansakewo la, meŋ na kuwo be ali silariŋ. Ali kana sila a la, kaatu nte Yaawe be ali fee le, ka ali tanka, aniŋ ka ali kiisa a bulu. 12 M be balafaa yitandi la ali la le. Wo be a tinna le a ye balafaa soto ali ye, ka ali tu, ali ye sabati ali fansuŋ bankoo kaŋ.’
13 “Bari niŋ a ye a tara ali ko, ali te sabati la ñiŋ bankoo kaŋ, ali ye Yaawe, ali la Alla le la kumoo soosoo. 14 Niŋ ali ka a fo ko: ‘Hanii, ntolu be taa Misira bankoo kaŋ ne, kele te boyi la ǹ kaŋ daameŋ, sako ka kelebina feekaŋo moyi, waraŋ konko si m̀ muta, aduŋ ǹ si sabati jee.’ 15 Wo to ali i lamoyi Yaawe be kumoo meŋ fo la ali ye, alitolu Yahuuda moo toomaalu. Yaawe Alihawaa Maariyo*, Banisirayila la Alla ye ñiŋ ne fo ko: ‘Niŋ ali ye ali ñaalu tu balandiŋ ñiŋ ne kaŋ, ka taa Misira bankoo kaŋ, ka sabati jee, 16 wo to ali silata hawusari keloo meŋ na, a be ali tarandi la jee le. Ali silata konkoo meŋ fanaa la, a be ali nooma la jee le, aduŋ ali be faa la jee le. 17 Moolu mennu bee ye ì ñaalu tu balandiŋ ñiŋ kaŋ, ka taa Misira, ka sabati jee, ì be faa la niŋ hawusaroo* le la, konkoo, aniŋ alibalaa kuuraŋo. Too te soto la meŋ be tu la baluuriŋ ì kono ka bo kasaaroo la m be meŋ naati la ì kaŋ.’
18 “Yaawe Alihawaa Maariyo, Banisirayila la Alla le ye ñiŋ fo ko: ‘N na kamfaa niŋ n na jusukandoo kupita Yerusalaamu moolu kaŋ ñaameŋ, m be a kupi la ali fanaa kaŋ wo le ñaama, niŋ ali taata Misira. Ali be ke la moolu ye danka moolu le ti, ali la kuwo ye ke kijabo kuwo ti, ka ke jutunna moo ti, aniŋ jelefeŋo, aduŋ ali ñaa te loo la ali la bankoo kaŋ kotenke.’
19 “Yaawe ye ñiŋ ne fo alitolu Yahuuda moo toomaalu ye ko, ali kana taa Misira. Ali si a loŋ a ye koyi ali ma ko a ye ali dandalaa le bii. 20 Ali ye ali faŋolu neenee jawuke le. Alitolu le ye n kii Yaawe, ali la Alla kaŋ, ali ko ŋa duwaa ka Yaawe daani ali ye, aduŋ ali ko a ye feŋ-wo-feŋ fo, n si a fo ali ye, ali be a ke la le. 21 A fele bii, ŋa a fo ali ye le, bari ali maŋ Yaawe ali la Alla la kumoo muta feŋ-wo-feŋ ne ti, a ye n kii ka meŋ fo ali ye. 22 Wo to saayiŋ, ali si ñiŋ loŋ a ye koyi ali ma ko, ali be faa la niŋ hawusaroo le la, konkoo, aniŋ alibalaa kuuraŋo wo dulaa to, ali be lafiriŋ ka taa sabati daameŋ.”
1 وتقَدَّمَ جميعُ قادةِ الجُيوشِ ويوحانانُ بنُ قاريحَ وعزَرْيا‌ بنُ هوشَعْيا وجميعُ الشَّعبِ، مِنْ صغيرِهِم إلى كبـيرِهِم، 2 وقالوا لإرميا النَّبـيِّ: «نتَضَرَّعُ إليكَ أنْ تُصَلِّيَ إلى الرّبِّ إلَهِكَ لأجلِ مَنْ بَقيَ مِنَّا، وهُم قليلٌ مِنْ كثيرٍ، كما تَرانا عَيناكَ. 3 فيخبِرُنا الرّبُّ إلهُكَ كيفَ نَسلُكُ وماذا نعمَلُ». 4 فقالَ لهُم إرميا النَّبـيُّ: «سَمِعْتُكُم وسأُصَلِّي إلى الرّبِّ إلهِكُم كما تَطلُبونَ وأُخبِرُكُم بِما يُجيـبُكُمُ الرّبُّ، ولا أكتُمُ عنكُم شيئا». 5 فقالوا لإرميا: ليَكُنِ الرّبُّ إلهُكَ شاهِدا علَينا أنَّنا نَعمَلُ بِكُلِّ الكلامِ الّذي يُرسِلُهُ إلينا. 6 إنْ خَيرا أو شَرًّا، لأنَّ السَّماعَ لِصوتِ الرّبِّ إلهِنا الّذي نَطلُبُ مِنكَ الصَّلاةَ إليهِ أفضَلُ لنا.
7 وبَعدَ عَشَرَةِ أيّامٍ كَلَّمَ الرّبُّ إرميا، 8 فدَعا يوحانانَ بنَ قاريحَ وجميعَ قادةِ الجُيوشِ الّذينَ معَهُ وكُلَّ الشَّعبِ، مِنْ صغيرِهِم إلى كبـيرِهِم، 9 وقالَ لهُم: «قالَ الرّبُّ إلهُ إِسرائيلَ الّذي طَلَبْتُم مِنِّي بتَضَرُّعاتِكُم: 10 إنْ سَكَنتُم في هذِهِ الأرضِ، فأنا أبنيكُم ولا أنقُضُ‌، وأغرُسُكُم ولا أقلَعُ، لأنِّي نَدِمْتُ على الشَّرِّ الّذي أنزَلتُهُ بِكُم. 11 لا تَخافوا مِنْ مَلِكِ بابِلَ، لا تخافوا مِنهُ يقولُ الرّبُّ. فأنا مَعكُم لأحفَظَكُم وأُنقِذَكُم مِنْ يَدِهِ. 12 وأُنعِمَ علَيكُم فيَرحَمَكُم مَلِكُ بابِلَ ويُبقيكُم‌ في أرضِكُم. 13 وإنْ قُلتُم: لا نَسكُنُ في هذِهِ الأرضِ رافضينَ أنْ تَسمَعوا لِصوتِ الرّبِّ إلهِكُم، 14 وقلتُم: لا بل نذهَبُ إلى أرضِ مِصْرَ، حيثُ لا نرَى حربا ولا نَسمَعُ صوتَ بوقٍ، ولا نَجوعُ إلى خُبزٍ ونُقيمُ هُناكَ. 15 فا‏سمَعوا كلامَ الرّبِّ يا بَقيَّةَ شعبِ يَهوذا: إنْ ذَهَبتُم إلى مِصْرَ لتَتَغَرَّبوا فيها، 16 فالسَّيفُ والجوعُ اللَّذانِ تَخافونَ مِنهُما يَلحَقانِكُم إلى هُناكَ وتَموتونَ. 17 وكذلِكَ جميعُ الّذينَ ذَهَبوا إلى مِصْرَ وتَغرَّبوا هُناكَ يَموتونَ بِالسَّيفِ والجُوعِ والوَباءِ، ولا يَنجو مِنَ الشَّرِّ الّذي أجلِبُهُ علَيهِم. 18 فكما ا‏نصَبَّ غضَبـي وغَيظي على سُكَّانِ أُورُشليمَ فكذلِكَ يَنصَبُّ غَيظي علَيكُم إذا ذَهَبتُم إلى مِصْرَ، فتكونونَ شتيمَةً ومثارَ رُعبٍ ولَعنَةً وعارا‌، ولا تَرَونَ هذا الموضعَ مِنْ بَعدُ، يقولُ الرّبُّ إلهُ إِسرائيلَ.
19 «وقالَ لكُمُ الرّبُّ يا بَقيَّةَ شعبِ يَهوذا: لا تَذهبوا إلى مِصْرَ، ها أنا أنذَرتُكُمُ الآنَ. 20 فأنتُم تُخطِئونَ خَطَا جسيما يُكَلِّفُكُم حياتَكُم إنْ ذَهَبتُم إلى هُناكَ. أمَا أرسلتُموني إلى الرّبِّ‌ إلهِكُم قائِلينَ: صَلِّ إلى الرّبِّ إلَهِنا لأجلِنا، وكُلُّ ما يقولُهُ أخبِرْنا بهِ فنَعمَلَهُ؟ 21 وأنا اليومَ أخبَرتكُم فلم تَسمَعوا لِشيءٍ مِمَّا أرسلَني بهِ إليكُم. 22 فالآنَ اعلَموا يَقينا أنَّكُم تموتونَ بِالسَّيفِ والجُوعِ والوباءِ في المَوضعِ الّذي أرَدْتُم أنْ تَذهبوا إليهِ لِتـتَغَرَّبوا فيهِ».