Yaawe ye Banisirayila kumandi ka tuubiseyi
1 Yaawe* ko:
“Muna Banisirayila, niŋ i be muru la naŋ,
muru naŋ n kaŋ.
I la jalaŋ ñewundiŋolu bee bondi n ñaa koto,
i kana soŋ filoo ye i taa kotenke.
2 Niŋ i ka kali tooñaa, tiliŋo, aniŋ foroyaa le kaŋ,
ì ka kali meŋ na ko,
‘A be koyiriŋ ñaameŋ ko Yaawe be baluuriŋ ne,’
wo to bankoolu be neemoo duwaa la ì faŋolu ye nte too le la,
n na kuwo ye ke ì ye ŋaañaaraŋo ti.”

3 Yaawe ye ñiŋ ne fo Yahuuda niŋ Yerusalaamu moolu ye ko:
“Ali ali la banku senebaloolu sene,
ali kana fiiroo ke ŋaniŋolu kono.
4 Alitolu Yahuuda niŋ Yerusalaamu moolu,
ali ali sondomoo faŋo le sunna nte Yaawe ye.
Niŋ wo nte, n na kamfaa si wuli ko dimbaa,
a ye mala, moo te soto noo la ka a faa,
ali la kuu jawu kewolu kamma la.”
Yahuuda jawoolu be duŋ na bankoo kaŋ ne ka a kasaara
5 Yaawe ko:
“Kibaaroo fo Yahuuda kono,
i ye kankulaaroo ke Yerusalaamu kono,
ka a fo moolu ye ko:
‘Ali binoo fee bankoo bee kaŋ!’
Sari santo ka a fo ì ye ko,
‘Ali beŋ ñoo kaŋ,
ali ye bori ka taa saatee tatariŋolu kono.’
6 Ali bandeeroo wulindi taamanseeroo ti ka Siyoni* waliŋ,
ali ye bori ka tanka, ali kana loo,
kaatu n ka maasiiboo le naati ka bo maraa karoo la,
kasaara baa le mu.”

7 Jatoo le wulita ka bo a la ñunkoo kono,
banku tiñaalaa baa le wulita naŋ,
a wulita ka bo naŋ a yaa,
ka ali la bankoo kenseŋyandi.
Ali la saatewolu be ke la tumbuŋolu le ti,
moo te tu la sabatiriŋ jee.
8 Wo kamma la ali booto funtoolu duŋ niikuyaa kamma,
ali ye kumboo ka wuuri,
kaatu Yaawe la kamfaa baa
maŋ bo ǹ kaŋ.

9 Yaawe ko, “Wo luŋo la,
mansa niŋ a la maralilaalu be jikilateyi la le,
piriisoolu* be jaakali la le,
annabiyomoolu ye teekumu.”

10 Wo to le nte Yeremiya ko, “Hee m Maarii Yaawe, tooñaa-tooñaa, ite ye ñiŋ moolu niŋ Yerusalaamu muumewo neenee le famfaŋ, ka a fo ko, ‘Ali be kayiroo soto la le,’ a ye a tara hawusaroo* be ǹ kaŋolu to!”
11 Wo luŋo le Yaawe be a fo la ñiŋ moolu niŋ Yerusalaamu ye ko, “Foño kandi jawoo le be fee la n na kanu moolu kamma, ka bo keñewula* jaaroo kono. A te ke la fuufulee bondoo ti, waraŋ seneyandiroo. 12 A foñoo be jawuyaa la wo ti le, meŋ be naa n na yaamaroo kaŋ. Saayiŋ nte le be n na kiitindiroo taamandi la ì kaŋ.”

13 A juubee, jawoolu be naa kaŋ ne
komeŋ saŋ tawaloolu,
ì la keleraŋ sareetoolu* ka munta ko saafoñotoo,
ì la suwoolu tariyaata ka tambi seeliŋolu la.
Kooroo boyita ǹ kaŋ ne,
ǹ kenseŋo tuta.
14 Muna Yerusalaamu,
i sondomoo seneyandi kuu jawoo to,
fo i si kiisa.
Janniŋ muŋ tuma le
kuu kuruŋo be tu la sosoriŋ i kono?
15 Kankulaari kaŋo moyi naŋ biriŋ Dani,
kibaari jawoo ka bo Efurayimu* konkoriŋolu to.
16 A fo banku koteŋolu moolu ye ko,
“A fele jaŋ de!”
Ali a kankulaa Yerusalaamu kamma ko:
“Boyinkannaa kelediŋolu le bota naŋ banku jaŋ to,
ì be kele wuuroo kumandi kaŋ Yahuuda saatewolu ma.
17 Ì ye Yerusalaamu muruŋ-muruŋ ne ko kunku kantalaalu,
bayiri a ye balaŋo tiliŋ nte le la.”
Yaawe le ye a fo.
18 “Ali taañaalu niŋ ali kekuwolu,
wo le ye ñiŋ laa ali kaŋ,
aduŋ a yankankatoo diminta le,
a dunta ali la, hani fo ali jusoo to.”
Yeremiya kumboota a la moolu la kuwo la
19 Hee, nte la niitooroo! Nte la niitooroo!
M be wiriji kaŋ dimiŋo le kono.
Hee, dimiŋo meŋ be nte jusoo to!
N jusoo ka sawuŋ n kono jawuke le!
N te tu noo la deyiriŋ.
Ŋa binoo feekaŋo moyi le,
kele wuuroo.
20 Kasaaroo be looriŋ ñoo nooma,
bankoo bee burukata le ka kenseŋyaa.
Kataba kiliŋ n na tiriliisoolu* kasaarata,
n na suturadulaa keta wo ti, waati kiliŋ.
21 Fo m be tu la kele bandeeroo le je la baŋ,
ka tu binoo feekaŋo moyi la?

22 Yaawe ko, “N na moolu mu toolewolu le ti,
ì maŋ nte loŋ.
Ì mu dindiŋ hakilintaŋolu le ti,
ì maŋ fahaamuroo ke.
Ì kalanta kuu jawu kewo la le,
bari ì maŋ kuu kende kewo noo.”
Yeremiya la jeroo kasaaroo to, meŋ be naa ke la
23 Ŋa duniyaa juubee le,
a be kenseŋyaariŋ, sawura te a la,
saŋ fatoolu fanaa,
ì malafeŋolu bee yeemanta le.
24 Ŋa konko baalu juubee le,
ŋa a je ì be jarajara kaŋ,
konkoolu bee be jiijaa kaŋ.
25 Ŋa juubeeroo ke le,
ŋa a je hadamadiŋ te jee,
hani kunoolu bee yeemanta le.
26 Ŋa juubeeroo ke le,
ŋa a je banku yiriwaariŋo keta keñewuloo* ti,
a saatewolu bee burukata ka ke tumbuŋolu ti,
Yaawe la kamfaa baa ì kamma.
27 Yaawe ye ñiŋ ne fo ko:
“Bankoo bee be kenseŋyaa la le,
bari n te a muumewo buruka la fereŋ.
28 Fo duniyaa si kumboo ñiŋ na,
saŋ fatoolu ye fiŋ santo,
bayiri ŋa a fo le, m pareeta a la le.
N te sabari la, sako ka yelema.”

29 Suuborindilaalu niŋ kalabeñe fayilaalu maakaŋo naŋ,
wo le be saatewolu bee moolu borindi la.
Doolu be duŋ na sutu dibiŋolu le kono,
doolu ye sele ka taa konko berehuwolu kono.
Saatewolu bee be kenseŋyaa la le,
moo te tara la sabatiriŋ jee.

30 Wo to ite kasaarariŋ bandiŋo,
i ko ite ka muŋ ne ke teŋ, ka bayi ñiimaa duŋ,
aniŋ ka sani ñaroolu duŋ?
Muŋ ne ye a tinna
i ka i ñaalu malamalandi tusunkaloo la?
I ka i faŋ ñiiñandi kensenke le.
I niŋ mennu be kanoo la,
ì jututa i la le.
Ì be i niyo le nooma.

31 Ŋa musu le kumboo kaŋo moyi tiŋo to,
a ŋuntaŋ kaŋo ka munta
meŋ be a diŋ foloo wuluu kaŋ.
Wo mu Dimmusuriŋ* Siyoni le ŋuntaŋ kaŋo ti,
ka i niijii.
A ye a buloolu wulindi le,
a ka a fo ko,
“Ayiwaalii nte! M be ketu kaŋ ne.
N siyo dunta moofaalaalu le bulu.”
الدعوة إلى التوبة
1 وقال الرّبُّ: «إنْ رَجَعْتِ يا إِسرائيلُ إليَّ ونَزَعْتِ أصنامَكِ الرَّجسةَ‌ مِنْ أمامِ وجهي وكُنتِ أمينةً لي. 2 وإنْ حَلَفْتِ: «حَيٌّ هوَ الرّبُّ»، بِالحَقِّ والعَدلِ والاستِقامةِ، تَبارَكَت بِكِ الأُمَمُ وا‏فتَخَرت».
3 وقالَ الرّبُّ لِرجالِ يَهوذا ولأورُشليمَ: «إفلَحوا أرضَكُم غَيرَ المَفلوحَةِ ولا تَزرَعوا بَينَ الأشواكِ‌. 4 عاهِدوا الرّبَّ‌ في قُلوبِكُم يا رِجالَ يَهوذا وسُكَّانَ أورُشليمَ لِئلاَّ يَخرُجَ غضَبـي كالنَّارِ لِشَرِّ أعمالِكُم، فَيُحرِقَ ولا مَنْ يُطفئُ.
الغزو يهدد يهوذا
5 أخبروا في يَهوذا،
أَذيعوا في أُورُشليمَ،
أنفُخوا بِالبوقِ في الأرضِ.
نادوا بِمِلءِ أفواهِكُم
وقولوا: إِجتمعوا.
أُدخُلوا المُدُنَ الحصينةَ.
6 إرفعوا رايةً نحوَ صِهيَونَ،
أُهربوا، لا تَقِفوا.
سَأجلِبُ شَرًّا مِنَ الشِّمالِ‌
وويلا شديدَ الهَولِ.
7 طلَعَ الأسدُ مِنْ عَرينِهِ!
ها هوَ قاهِرُ الأُمَمِ!
يزحَفُ خارِجا مِنْ مكانِهِ
ليَجعَلَ الأرضَ خَرابا،
لا يسكُنُ فيها ساكِنٌ.
8 لذلِكَ اتَّزِروا بالمُسوحِ!
وَلْوِلوا والطِموا الخُدودَ،
فَحِدَّةُ غضَبِ الرّبِّ
لم تَنصَرِفْ عنَّا».
9 وقالَ الرّبُّ: «في ذلِكَ اليومِ يخُورُ قلبُ المَلِكِ وقلوبُ الرُّؤساءِ، ويتَحَيَّرُ الكهَنةُ ويتَعَجَّبُ الأنبـياءُ 10 ويقولُ الشَّعبُ‌: أيُّها السَّيِّدُ الرّبُّ! أنتَ حقًّا خدَعْتَنا حينَ قلتَ لنا: تَنعَمونَ بالسَّلامِ، وها هوَ السَّيفُ على رِقابِنا».
11 في ذلِكَ الزَّمانِ يقولُ الرّبُّ لِهذا الشَّعبِ ولأورُشليمَ: «رِيحٌ لافِحةٌ تَهُبُّ مِنْ رَوابـي البرِّيَّةِ على قَومي، لا لِتَذْريةِ البَيادِرِ ولا لِتَنقيتِها. 12 هيَ ريحٌ أشَدُّ مِنها تَهُبُّ مِنْ عِندي، فَأُعلِنُ أنا نفسي حُكْمي علَيكُم.
13 أُنظُروا. ها العَدُوُّ صاعِدٌ كسَحابٍ، مركَباتُهُ كالزَّوبَعَةِ وخَيلُهُ أخَفُّ مِنَ النُّسورِ. ويلٌ لنا، هلَكْنا‌!
14 إِغسِلي مِنَ الشَّرِّ قلبَكِ يا أورُشليمُ فتَخلُصي. إلى متى تَبـيتُ في داخِلِك أفكارُكِ الشِّرِّيرةُ؟
15 صوتُ مُخبِرٍ مِنْ دانَ‌ بالبليَّةِ ومُنادٍ بِها مِنْ جبَلِ أفرايمَ‌: 16 أُنذُروا الأُمَمَ! أَخبِروا أورُشليمَ! المُحاصِرونَ‌ قادِمونَ مِنْ أرضٍ بَعيدةٍ. يَرفعونَ الصَّوتَ على مُدُنِ يَهوذا، 17 ويُحيطونَ بِها كَنواطيرِ الحُقولِ، لأنَّها تمَرَّدَت عليَّ يقولُ الرّبُّ».
18 طُرُقكِ وأعمالُكِ جَلَبَت علَيكِ هذا كُلَّهُ. ذلِكَ مَصيرُكِ وهوَ مُرٌّ، ومرارتُهُ بَلَغَت إلى قلبِكِ.
حزن إرميا على الشعب
19 أحشائي، أحشائي تُوجِعُني!
قلبـي يَئِنُّ بَينَ جُدرانِهِ.
كيفَ السُّكوتُ وأنا سَمِعْتُ
صوتَ البُوقِ وهُتافَ الحربِ؟
20 نَكبَةٌ على نَكبَةٍ أشَدَّ،
فالأرضُ كُلُّها خرابٌ.
دُمِّرَت خيامُنا بَغتَةً
ومَساكِنُنا في لَحظَةٍ.
21 إلى متى أرى رايةَ الحربِ
وأسمَعُ صوتَ البُوقِ؟
22 شعبـي جاهلٌ لا يَعرفُني.
بَنونَ حَمْقى لا فَهْمَ لهُم
وحُكَماءُ في عمَلِ الشَّرِّ
لا يَعرفونَ ما لِلخَيرِ.
رؤيا الخراب الآتي
23 نظَرتُ إلى الأرضِ، فهيَ خَلاءٌ‌
وإلى السَّماواتِ فلا نُورَ فيها،
24 نظَرتُ إلى الجِبالِ، فهيَ تَرتَجِفُ
وجميعُ التِّلالِ تـتَزَعزعُ.
25 نظَرتُ فما مِنْ إنسانٍ،
وطُيورُ السَّماءِ كُلُّها هرَبَت.
26 ورَأيتُ الجنَائِنَ صارَت قَفرا
وجميعَ المَدائِنِ أنقاضا
مِنْ وجهِ الرّبِّ وحِدَّةِ غضَبِهِ.
27 فهذا ما قالَ الرّبُّ:
«سأُخرِّبُ الأرضَ كُلَّها،
لكِنِّي لا أفنيها».
28 فتَنوحُ الأرضُ نُواحا
وتُظلِمُ السَّماواتُ مِنْ فَوقُ
أنا تَكَلَّمْتُ ولا أندَمُ،
وعَزَمتُ ولا أرجِـعُ عَنهُ».
29 مِنْ صوتِ الفارسِ والرَّامي بالقوسِ
فَرَّ سُكَّانُ المُدُنِ جميعا.
دَخَلوا الغابَ أو صَعِدوا الصُّخورَ،
فكُلُّ مدينةٍ مَهجورةٍ،
ولا إنسانَ ساكنٌ فيها.
30 وأنتِ ماذا تفعَلينَ
أيَّتُها المدينةُ الخرابُ‌؟
تَلبَسينَ ثيابَ القِرمِزِ،
وتَتَحَلينَ بِـحُلِـيِّ الذَّهَبِ،
وتُكَحِّلينَ بالإثْمِدِ عينَيكِ،
ولكِنْ باطِلا تـتَجَمَّلينَ.
عُشَّاقُكِ الآنَ يَمقُتونَكِ
وهُم يَطلبونَ حياتَكِ!
31 سَمِعتُ صوتا كصوتِ المَخاضِ
كتَوَجُّعِ الّتي تَلِدُ بِكْرَها.
هوَ صوتُ ا‏بنَةِ صِهيَونَ
تَنتَحِبُ وتَبسِطُ كَفَّيها:
«ويلٌ لي‌، أُغميَ عليَّ
مِنَ القتَلَةِ المُحيطينَ بـي».