Banisirayilankoolu la jalambatoo haraamuta le
1 Moo tilindiŋolu ka kasaara le,
bari moo buka a hakilitu ì to,
ì ka lannamoolu samba le,
moo buka a fahaamu.
Bari niŋ ì faata,
ì be tanka la maasiiboo ma le,
2 ì ye duŋ kayiroo kono.
Mennu ka taama tiliŋo kono,
niŋ ì faata, a ka ke ì la dahaa le ti.

3 Yaawe* ko: “Alitolu junubekelaalu, ali naa jaŋ,
alitolu batuutaa diŋolu,
alitolu mennu bota jeenelaalu bala, aniŋ cakoolu.
4 Fo ali ka nte le ñaawali baŋ,
ka ali ñaa yelemandi,
ka ali neŋolu bondi banta?
Balannaalu niŋ faniyaa folaalu le ye ali wuluu.
5 Ali ka tara jarabiriŋ jalaŋolu le nooma,
yiri baalu niŋ yiri biireeriŋolu koto.
Ali ka ali diŋolu kanateyi le ka ke sadaalu* ti,
wulumbaŋolu niŋ berehuwolu kono.
6 Jalaŋolu mennu be wulumbaŋo kono, bere deerariŋolu be daameŋ,
itolu le kummaayaata ali fee, nte wo nte.
Ali ka miŋ feŋ sadaalu boŋ ì ye le, aniŋ siimaŋ sadaalu.
Ñiŋ kuwolu bee jeriŋ koolaa, fo n si sabari noo baŋ?
7 Banisirayila, ite cakoo!
I ye i la laaraŋo loo konko jaŋ baa le kaŋ.
I taata jee le ka i la beeyaŋ sadaalu bondi.
8 Bundaalu kara la aniŋ daa yiroolu kooma la,
i ye i la jalaŋ muluŋolu ke wolu le bala.
I ye i koo dii n na le,
i ye i la laaraŋo feenee,
ka sele a kaŋ, i ye i feetee jee.
I ka moolu le joo, i ye mennu laañooyaa kanu,
i ñaa ka tara ì kenseŋo la.
9 I ye tuloo maa aniŋ ka karabaanijiyo junjuŋ i bala
ka taa Moleki jalaŋo batu.
I ka kiilaalu kii le fo dulaa jaŋ.
I ka ì kii le hani fo fureeduu.
10 I ye i faŋo batandi ñiŋ maañaalu le la,
bari i maŋ a kalamuta ko, a maŋ nafaa soto.
I naata i faŋo wakiilindi ka a ke.

11 “I silata jumaa le la, fo i ka faniyaa fo n ye?
I ñinata n na le, i hakiloo faŋo maŋ m maa.
M meeta deyiriŋ baake le,
fo wo le ye a tinna i maŋ sila n na baŋ?
12 Saayiŋ m be i la baaroolu waañaari la le,
i ye mennu miira ko kuu tilindiŋolu le mu.
Hani kiliŋ te tara la ñinnu kono meŋ si i nafaa.
13 Niŋ i woosiita maakoyiroo la,
i la jalaŋ jurumoolu si i tanka.
Foñoo le be ì bee samba la,
niijii kenseŋo ye ì tindi ka taa.
Bari moo meŋ be tuukuriŋ nte la,
wo le be bankoo keetaa la,
n na konko senuŋo* ye ke a taa ti.”
Alla la laahidoo, ka maakoyiroo ke aniŋ jaaraloo
14 Yaawe ko: “Ali siloo dadaa, ali siloo dadaa!
Ali siloo parendi, ali feŋ ñankariŋolu bondi n na moolu ye jee.”
15 Mansa meŋ be santo-santo,
a be kallankeeyaariŋ* ne,
a be baluuriŋ fo abadaa,
aduŋ a too kuliyaata,
a ye ñiŋ ne fo ko:
“M be sabatiriŋ dulaa sikandiriŋo le to
aniŋ dulaa senuŋo.
Bari fanaa m be sabatiriŋ moo jikilateyiriŋolu
aniŋ fammajiilaalu le fee,
fo n si fammajiilaalu niyo kutayandi,
aniŋ ka jikilateyiriŋolu sondomoo bambandi.
16 Wo to, n te tu la moo tuumi la fo abadaa,
sako ka tu kamfaa la.
Niŋ wo nte, hadamadiŋo te semboo soto la kotenke ka baluu,
m faŋo ye moolu mennu daa, ì si faa.
17 Ì la hadume maañaa le ye a tinna n kamfaata.
Ŋa ì mantoora, ŋa n koo dii ì la kamfaa kono,
hani wo, ì tuta ì fansuŋ siloo doroŋ ne nooma la.
18 Ŋa itolu taaraŋ siloo loŋ ne, bari m be ì jaara la le.
M be ì kanda la le, ŋa sabari jusoo dii ì la,
fo ì sunuriŋolu si a dati
ka jayiri suukuwo laa n ye.”

19 Yaawe ko: “Kayiroo jamaa baa ye tara dulaa jaŋ moolu ye,
aniŋ dulaa sutuŋ moolu,
m be ì jaara la le.”

20 Bari moo kuruŋolu ka munta le ko baajiyo
meŋ ka tu maamaŋ na, a buka tenkuŋ noo,
a baa baliŋo ka noo niŋ potoo doroŋ ne fintindi.
21 N na Alla ko: “Moo kuruŋolu te kayiroo soto la muumeeke.”
الرب يدين عبادة الأوثان
1 الأبرارُ يَستَقِرُّونَ ولا مَنْ يُقلِقُهُم، ويَسكُنُ الرُّحَماءُ ولا مَنْ يُبعِدُهُم. ومِنْ وجهِ الشَّرِّ يُنقَذُ الأبرارُ، 2 والسَّالِكونَ في الطَّريقِ المُستَقيمِ يدخُلونَ في السَّلامِ ويستَريحونَ في مضاجِعِهِم.
3 أمَّا أنتُم فا‏قتَرِبوا إلى هُنا يا بَني السَّاحِرةِ، يا نَسلَ الفاسِقِ والزَّانيةِ!‌ 4 بمَنْ تسخرونَ وعلى مَنْ تفغَرونَ أفواهَكُم وتُخرِجونَ ألسِنَتَكُم؟ أمَا أنتُم أولادُ المَعصيةِ ونَسلُ الغَدْرِ؟ 5 أنتُم يا مَنْ يتَحرَّقونَ شهوةً أمامَ الأصنامِ تَحتَ كُلِّ شجَرةٍ خضراءَ، ويذبَحونَ أولادَهُم في الأوديةِ تَحتَ كُهوفِ الصَّخرِ. ‌
6 حجارةُ الوادي‌ المَلْساءُ نَصيـبُكِ يا ا‏بنةَ صِهيَونَ، وهيَ هيَ مَصيرُكِ. لها تسكُبـينَ سكيـبَ الخمرِ وتُقَدِّمينَ القرابـينَ. أبذَلِكَ يَطيـبُ خاطِري؟ 7 على جبَلٍ شامِـخٍ مُرتَفِـعٍ تجعَلينَ مَضجَعَكِ‌، وإلى هُناكَ تَصعَدينَ لتُقدِّمي ذبائِحَكِ. 8 تَجعَلينَ وراءَ الأبوابِ والقَوائِمِ رُموزَ آلِهتِكِ، وتكشِفينَ مَضجَعَكِ لأنَّكِ تَركتِني وتَصعَدينَهُ وتُوسِّعينَهُ وتعقِدينَ لكِ معَ عبَدَةِ الأصنامِ عَهدا. تُحبِّينَ مضجَعَهُم وتَنظُرينَ عورَتَهُم‌. 9 تسيرينَ إلى عبادةِ الإلهِ مَملوخَ‌ بشَعْرٍ مُطيَّبٍ بالزَّيتِ وتُكثِرينَ عُطورَكِ. تَمُدِّينَ عُنُقَكِ إلى بعيدٍ وتَنزِلينَ حتّى إلى عالَمِ الأمواتِ. 10 أمَا تَعِبْتِ لطولِ مسيرِكِ ولا تقولينَ: «يَئِستُ»، تجِدينَ في شَهوَتِكِ عَزْما فلا تَضعُفينَ.
11 فمِمَّنْ فزعْتِ وخِفْتِ حتّى كذَبْتِ وما ذَكرْتِني ولا تَأمَّلْتِني في قلبِكِ؟ ألأنِّي سَكتُّ وقتا طويلا لا تخافينَني؟ 12 والآنَ لو أخبَرْتُ بصِدْقٍ عنْ أعمالِكِ فماذا يُفيدُكِ؟ 13 هل إذا ا‏ستَغَثـتِ بأصنامِكِ تُنقِذُكِ؟ وهيَ الّتي تَحمِلُها الرِّيحُ ويأخُذُها النَّسيمُ. أمَّا الّذينَ يتَوكَّلونَ عليَّ فيَملِكونَ الأرضَ ويرِثونَ جبَليَ المُقدَّسَ‌، 14 ويُقالُ لهُم: مَهِّدوا مَهِّدوا! هيِّئوا الطَّريقَ وا‏رفَعوا كُلَّ عائِقٍ مِنْ طريقِ شعبـي».
وعد الله بالعون والسلامة
15 وهذا ما قالَ العَليُّ الرَّفيعُ، ساكِنُ الخُلودِ، القُدُّوسُ ا‏سمُهُ: «أسكُنُ في المَوضِـعِ المُرتَفِـعِ المُقدَّسِ، كما أسكُنُ معَ المُنسَحِقِ والمُتواضِعِ الرُّوحِ، فأُنعِشُ أرواحَ المُتواضِعينَ وقُلوبَ المُنسَحِقينَ. 16 لا إلى الأبدِ أُخاصِمُ ولا على الدَّوامِ أغضَبُ، لِئلاَّ يُبادَ مِنْ أمامي الّذينَ أعطَيتُهُمُ الحياةَ. 17 وأنا لم أغضَبْ على شعبـي إلاَّ لجَشَعِهِ الأثيمِ، فعاقَبتُهُ وا‏حتَجَبتُ عَنهُ فثابرَ بعِنادٍ في الطَّريقِ الّتي يَهواها قلبُهُ.
18 «رأيتُ طُرُقَهُ‌، ولكنِّي سأُعافيهِ وأهديهِ وأرُدُّ العَزاءَ له ولِلنَّائِحينَ علَيهِ. 19 ومِنْ شَفتَيَّ تخرُجُ ثمرَةُ السَّلامِ، السَّلامِ للقريـبِ والبعيدِ، وأشفي شعبـي». هكذا يقولُ الربُّ. ‌ 20 «وأمَّا الأشرارُ فيَبقَونَ كالبحرِ المُضطرِبِ الذي لا يُمكِنُ لَه أنْ يهدأَ. مياهُهُ تقذِفُ الوسَخَ والوحلَ. 21 فلا سلامَ للأشرارِ». هكذا قالَ إلهي.