1 “Ali ali mooñoo Banisirayila kewolu kumandi ‘Ammi’ la,
ali ye musoolu kili ‘Ruhama’ la.”
Yaawe be Banisirayila jarabi la a la foroyaabaliyaa kaŋ ne
2 “Ali ali baamaa jalayi,
a maŋ ke n na musu ti kotenke,
m maŋ ke a kee ti.
Ali a jalayi,
fo a si i dahaa cakayaa la,
a ye jeenoo bula.
3 Niŋ wo nte,
n si a wura, a kenseŋo ye loo,
a kenseŋo si loo, ko a wuluuta ñaameŋ.
N si a ke ko keñewuloo*,
ŋa a ke ko banku jaaroo,
ŋa a faa mindoo la.
4 A diŋolu fanaa,
n te balafaa soto la ì ye,
kaatu cakadiŋolu le mu.
5 Kaatu ì baamaa ye cakayaa le ke,
ate, meŋ ye ì konoo taa,
a ye malubaliyaa le ke.
A ka a fo le ko,
‘M be bula la n kanuntewolu nooma le.
Itolu le ka domoroo niŋ jiyo dii n na,
sitifeŋolu, olifu* tuloo aniŋ wayinoo*.’
6 Wo le ye a tinna
m be a la siloo suki la ŋaniŋo la,
ŋa ate faŋo tata sansaŋo la,
a kana sila soto.
7 A si a tuluŋñoolu bayindi,
bari a te ì soto noo la,
a si ì ñini,
bari a te ì je noo la.
Bituŋ a si a fo ko,
‘M be taa le, ŋa muru n kee foloo kaŋ,
n wo waatimaa le fisiyaata n saayimmaa ti.’
8 A maŋ a loŋ ko,
nte le ka siimaŋ kesoo dii a la,
wayinoo niŋ olifu tuloo.
A maŋ a kalamuta ko,
nte le ye a la sanoo niŋ kodiforoo siyandi,
a ka Baali* jalaŋo buuñaa meŋ na.

9 “Wo to m be n na siimaŋ kesoo taa la a waatoo la le,
aniŋ n na wayinoo a sanjaanoo la.
M be n na sitifeŋolu buusi la a bulu le,
meŋ ye a sutura.
10 Saayiŋ m be a la malu kuwo laa la kenoo le to,
a tuluŋñoolu ñaatiliŋo la,
moo-wo-moo le te a bondi noo la m bulu.
11 M be daŋ ke la a la seewoo la le,
ŋa daŋ ke a la feetoolu la,
a la Kari Kuta Juuraloolu*,
Loobula Luŋ Juuraloolu,
ka taa bula a la juurali looriŋolu bee la.
12 M be a la wayini yiroolu tiñaa la le,
aniŋ a la sooto suŋolu,
a ka a fo mennu la ko,
‘Ñinnu mu n na joo le ti,
n kanuntewolu ye meŋ dii n na.’
M be a ke la le,
a la yiri kankaŋolu ye yelema sutoo ti,
wulakono daafeŋolu ye ì daañini ì la.
13 M be a jarabi la Baali jalaŋ feeti luŋolu la le,
a ka cuuraayi sadaa* siisindi a ye mennu la.
A ka konnaalu niŋ ñarandi feŋ koteŋolu duŋ,
ka bula a tuluŋñoolu nooma,
a ñinata nte la.”
Yaawe* le ye a fo.
Yaawe ye a la moolu kanu le hani saayiŋ
14 “Bari m be a saba la naŋ ne,
ŋa a samba keñewuloo kono,
ŋa kuma diimaa fo a ye.
15 Wo koolaa,
m be a la wayini yiri kankaŋolu murundi la a ma le,
ŋa Akori Wulumbaŋo ke jikoo bundaa ti.
Jee to, a be soŋ na m ma le,
ko a la fondinkeeyaa waatoo la,
ko waatoo meŋ, a bota naŋ Misira.”

16 Yaawe ko Banisirayila ye ko,
“Wo luŋo la, i be n kili la ‘n keemaa’ le la,
i te n kili la ‘n na Baali’ la kotenke.
17 Kaatu m be Baali jalaŋo too bee bondi la i daa le,
a too te fo la kotenke.
18 Wo luŋo la,
n niŋ wulakono daafeŋolu be kambeŋo siti la,
ka taa kunoolu niŋ kuruntu feŋolu,
fo ì kana n na moolu mantoora.
Kalabeñoo, hawusaroo* aniŋ keloo be bo la bankoo kaŋ ne,
i ye tankoo niŋ kayiroo soto.
19 M be i taa la n na musoo ti le fo abadaa,
m be i taa la n na musoo ti
tiliŋo le kono, aniŋ tooñaa,
kanu bambaloo kono, aniŋ balafaa.
20 M be i taa la n na musoo ti foroyaa le kono,
aduŋ i be nte Yaawe loŋ na le.”

21 Yaawe ko:
“Wo luŋo la,
m be n danku la le,
m be n danku la saŋo la le,
saŋo ye i danku bankoo ma sanjoo la,
22 bankoo be i danku la siimaŋ kesoolu la le,
aniŋ wayinoo niŋ olifu tuloo,
wolu fanaa ye i danku Banisirayila la.
23 M be n na moolu fii la m faŋo ye bankoo kaŋ ne,
m be balafaa soto la Lo-Ruhama ye le,
ŋa a fo Lo-Ammi ye ko,
‘Ali mu n na moolu le ti,’
aduŋ ì si a fo n ye ko,
‘Ite le mu ǹ na Alla ti.’ ”
وعد بالسعادة
1 سيكونُ عددُ بَني إِسرائيلَ كرَملِ البحرِ الّذي لا يُقاسُ ولا يُعَدُّ، وفي المَوضِعِ الّذي قيلَ لهُم فيهِ: ما أنتم بِشعبـي، يُقالُ لهُم: أنتُم أبناءُ اللهِ الحَيِّ‌. 2 ويجتَمِـعُ بَيتُ يَهوذا وبَنو إِسرائيلَ‌ جميعا ويَختارونَ لهُم رئيسا واحدا، ويَنمَونَ في أرضِهِم‌، فيكونُ اليومُ الّذي يَزرَعُهُم فيهِ اللهُ يوما عظيما. 3 فقولوا لإِخوَتِكُم وأخَواتِكُم‌ بَني إِسرائيلَ: «أنتُم شعبـي، وأنا أرحَمُكُم».
إسرائيل الزانية
4 حاكِموا أمَّكُم، حاكِموها فما هيَ ا‏مرَأتي، ولا أنا رَجُلُها، لِتُزيحَ زِناها‌ عَنْ وجهِها، وفِسقَها مِنْ بَينِ ثَديَيها 5 لِئلاَّ أفضحَ عُريَها وأرُدَّها إلى أصلِها كما كانَت يومَ ميلادِها، وأجعلَها كقَفرٍ وأقطعَ عَنها المطَرَ كأرضٍ قاحِلةٍ، وأُميتَها بالعطَشِ. 6 ولا أرحمُ بَنيها، فهُم بَنو زِنىً‌ 7 لأنَّ أُمَّهُم زَنَت. تِلكَ الّتي حَبِلَت بِهِم عَمِلَت أعمالا مُشينةً. قالَت: «أتبَعُ عُشَّاقي الّذينَ يُعطونَني خُبزي ومائي وصوفي وكتاني وزَيتي وشرابـي».
8 لِذلِكَ سأُسَيِّجُ طريقَها بِالشَّوكِ، وأُحَوِّطُهُ بِـحائطٍ فَلا تَجِدُ سَبـيلَها. 9 فتَتبعُ عُشَّاقَها ولا تَلحَقُ بِهِم، وتَطلُبُهُم فلا تَجدُهُم، فتقولُ: «أذهَبُ وأرجِـعُ إلى رَجُلي الأوَّلِ لأنَّ حاليَ معَهُ كانَت خيرا مِما هيَ علَيهِ الآنَ».
10 هيَ لا تَعرِفُ أنِّي أنا أعطَيتُها القمحَ والخمرَ والزَّيتَ، وأكثَرْتُ لها الفِضَّةَ والذَّهبَ فصنعْتُ مِنهُما تِمثالا لِبَعلٍ. 11 فلذلِكَ أستَعيدُ مِنها قمحي في وقتِه وخمري في مَوعِدِه، وأنزِعُ عَنها صوفي وكتَّاني اللَّذَينِ تكْسو بِهِما عَورَتَها. 12 فأكشِفُ جسَدَها كُلَّهُ أمامَ عيونِ عُشَّاقِها، وما مِنْ أحدٍ يُنقِذُها مِنْ يَدي، 13 وأُبطِلُ كُلَّ سُرورِها وأعيادِها ورؤُوسِ شُهورِها وسُبوتِها وكُلَّ ا‏حتِفالاتِها، 14 وأُدَمِّرُ كَرمَها وتينَها ممَّا قالَت هوَ أُجرَتي الّتي نِلتُها مِنْ عُشَّاقي، وأُصَيِّرُهما وَعرا فيَأكُلُهُما وَحشُ البرِّيَّةِ. 15 وأُعاقِبُها على الأيّامِ الّتي كانَت تُبَخِّرُ فيها لِلبَعلِ وتـتَزَيَّنُ بِأساورِها وحُليها وتَتبَعُ عُشَّاقَها وتَنساني. هكذا قالَ الرّبُّ.
محبة الرب لشعبه
16 لِذلِكَ سأفتِنُها وأجيءُ بِها إلى البرِّيَّةِ وأخاطِبُ قلبَها. 17 وهُناكَ أُعيدُ إليها كُرومَها، مِنْ وادي عَكورَ‌ إلى مَدخَلِ تَقْوةَ، فتَخضَعُ لي هُناكَ كما في صِباها وفي يومِ صُعودِها مِنْ أرضِ مِصْرَ. 18 في ذلِكَ اليومِ أقولُ أنا الرّبُّ، تَدعوني زَوجي، ولا تَدعوني بَعلي مِنْ بَعدُ، 19 لأنِّي سأُزيلُ ا‏سمَ البَعلِ مِنْ فَمِها، فلا تَذكُرُهُ مِنْ بَعدُ بِا‏سْمِهِ. 20 وأقطَعُ لها عَهدا في ذلِكَ اليومِ معَ وَحشِ البرِّيَّةِ وطُيورِ السَّماءِ وزَحَّافاتِ الأرضِ، وأكسِرُ القَوسَ والسَّيفَ وأدَواتِ الحربِ مِنَ الأرضِ وأجعلُها تَنامُ في أمانٍ. 21 وأتزَوَّجُكِ إلى الأبدِ. أتزَوَّجُكِ بِالصِّدقِ والعَدلِ والرَّأفَةِ والرَّحمةِ، 22 أتزَوَّجُكِ بِكُلِّ أمانةٍ، فتَعرِفينَ أنِّي أنا الرّبُّ.
23 وفي ذلِكَ اليومِ أستَجيـبُ، يقولُ الرّبُّ، لِلسَّماواتِ، والسَّماواتُ تستَجيـبُ لِلأرضِ‌، 24 والأرضُ تستَجيـبُ لِلقمحِ والخمرِ والزَّيتِ، وهذِهِ كُلُّها تستَجيـبُ ليَزرَعيلَ‌. 25 وأزرَعُ شعبـي في الأرضِ وأرحمُ «لا رَحمةَ» وأقولُ لِـ «لا شعبـي»‌، أنتَ شعبـي وهوَ يقولُ لي: أنتَ إلَهي‌.