Mantoora luulunjaŋo: Beeyaŋolu la saayaa
1 Bituŋ Yaawe* ko Musa ye ko, “Taa Firawoona yaa, i ye a fo a ye ko, ‘Yaawe Hiburunkoolu* la Alla ye ñiŋ ne fo ko: N na moolu bula ì ye taa, fo ì si m batu. 2 Niŋ i balanta ì ye taa, aduŋ i tententa ka ì muta, 3 m be kuuraŋ jawoo naati la i la beeyaŋolu kaŋ ne kunkoolu to, i la suwoolu, faloolu, ñonkomoolu, ninsoolu, saajiyolu aniŋ baalu. 4 Bari nte Yaawe be fataŋ-fansoo ke la Banisirayilankoolu niŋ Misirankoolu la beeyaŋolu teema le, i si a je, feŋ te faa la Banisirayilankoolu la beeyaŋolu kono. 5 Ŋa waatoo dii, n ko saama m be ñiŋ ke la bankoo kaŋ ne.’ ”
6 A saamoo Yaawe ye a ke, Misirankoolu la beeyaŋolu bee faata, bari hani kiliŋ meŋ keta Banisirayilankoolu taa ti, maŋ faa. 7 Firawoona ye kewolu kii ka taa kisikisiroo ke, ì ye a je ko, hani Banisirayilankoolu la beeyaŋ kiliŋ ne maŋ faa. Hani wo, a sondomoo be jaariŋ, a balanta moolu bula la, ì ye taa.
Mantoora wooronjaŋo: Maadiŋolu
8 Wo to le Yaawe ko Musa niŋ Haaruna ye ko, “Ali ali buloolu fandi kansiisiyo la ka bo naŋ sinkiri daa la, aduŋ Musa si a fee foñoo kono Firawoona ñaa la. 9 A be janjaŋ na le ko kankandiŋo Misira bankoo bee kaŋ, aduŋ daa-wo-daa maadiŋolu be tara la moolu niŋ daafeŋolu bala le.”
10 Bituŋ ì ye kansiisiyo taa ka bo naŋ sinkiri daa la, ì loota Firawoona ñaatiliŋo la. Musa ye a tindi foñoo kono, aduŋ maadiŋ jawoolu naata finti moolu niŋ daafeŋolu bala. 11 Batuutaatiyolu maŋ loo noo Musa ñaatiliŋo la, kaatu maadiŋolu le be ì niŋ Misirankoolu bee bala. 12 Bari Yaawe ye Firawoona sondomoo jandi le, aduŋ a balanta i lamoyi la Musa niŋ Haaruna la, ko Yaawe ye a fo nuŋ Musa ye ñaameŋ.
Mantoora woorowulanjaŋo: Samberoolu
13 Yaawe ko Musa ye ko, “Wuli soomandaa juunoo, i ye Firawoona ñaato kuntu, i ye a fo a ye ko, ‘Yaawe Hiburunkoolu* la Alla ye ñiŋ ne fo ko: N na moolu bula, ì ye taa, fo ì si m batu. 14 Niŋ wo nte ñiŋ siloo, m be n na toorandi kuwo jawuyandi la i niŋ i la dookuulaalu aniŋ i la moolu kaŋ niŋ semboo la, ka a yitandi i la ko, mansa-wo-mansa te ñiŋ duniyaa kono, meŋ be ko nte. 15 Niŋ n lafita nuŋ, saayiŋ be a tara la le, ŋa kuuraŋ jawoo naati i niŋ i la moolu kaŋ, meŋ si ali bondi ñiŋ duniyaa kono. 16 Bari ka n semboo yitandi i la, ŋa i bula le i baluuta, fo n na darajoo si janjaŋ noo duniyaa bee kono. 17 Hani saayiŋ, i ye i faŋ wara, i be balandiŋ ka n na moolu bula ì ye taa. 18 Saama ñiŋ ñoŋ waatoo m be sambere baalu le joloŋ na, meŋ nene maŋ boyi Misira, kabiriŋ luŋo meŋ na, a loota fo ka naa bula bii la. 19 Yaamaroo dii, ka i la beeyaŋolu aniŋ i la feŋ-wo-feŋ meŋ be kunkoolu to mara kuu, ka ì tankandi. Samberoolu be boyi la moolu niŋ daafeŋolu kaŋ ne, mennu tuta banta ì maŋ kanta, aduŋ ì be faa la le.’ ”
20 Firawoona la dookuulaalu mennu silata Yaawe la kumoo la, tariyaata ka ì la joŋolu niŋ ì la ninsoolu dundi konoto. 21 Bari mennu maŋ soŋ Yaawe la kumoo la, wolu ye ì la joŋolu niŋ ì la beeyaŋolu fili kunkoolu to le.
22 Yaawe ko Musa ye ko, “I buloo tiliŋ saŋo maafaŋo la, fo samberoolu si boyi Misira bee kaŋ, moolu, daafeŋolu, aniŋ fiifeŋ-wo-fiifeŋ be baluuriŋ Misirankoolu la kunkoolu to.” 23 Kabiriŋ Musa ye a la dokoo tiliŋ saŋo la, Yaawe ye sankumoo niŋ samberoolu jindi, aduŋ saŋ ŋalasoo jiita bankoo kaŋ. 24 Samberoolu boyita, saŋ ŋalasoo jiita dulaalu bee to. Wo le jawuyaata Misira bankoo bee kaŋ, kabiriŋ a loota. 25 Feŋ-wo-feŋ be banta Misira bankoo kaŋ, samberoolu ye a bee le kasaara, moolu niŋ beeyaŋolu bee. A ye fiifeŋolu bee kasaara kunkoolu to le, aduŋ a ye yiroolu fanaa bee kasaara le. 26 Samberoolu maŋ boyi dulaa meŋ to, wo le keta Koseni tundoo ti, Banisirayilankoolu tarata daameŋ.
27 Wo to le Firawoona ye Musa niŋ Haaruna kumandi, a ko ì ye ko, “Ñiŋ siloo ŋa junuboo le ke. Tiliŋo be Yaawe la karoo le la, aduŋ nte niŋ n na moolu le be sila kuruŋo kaŋ. 28 Ali Yaawe daani, kaatu samberoolu niŋ sankumoo meŋ jiita n kaŋ, wo kaañanta le. M be ali bula la le, ali ye taa, ali te mee la jaŋ kotenke.”
29 Musa ye a jaabi ko, “Niŋ m fintita saatewo kono, m be m buloolu wulindi la le, ŋa Yaawe daani. Sankumoo be i foño la le, aduŋ sambere te boyi la kotenke. Bituŋ i si a loŋ ko, duniyaa mu Yaawe le taa ti. 30 Hani saayiŋ ŋa a loŋ ne ko, ite niŋ i la ñaatonkoolu bee maŋ sila Yaawe Alla la.”
31 Fulakisi* fitoolu niŋ baali* siimaŋo kasaarata le, kabiriŋ baali siimaŋo be wuluu kaŋ, aniŋ fulakisi fitoolu be firoo la. 32 Bari wiiti* niŋ siimaŋ siifaa doo, wolu maŋ kasaara, kaatu ì be moo la ñaato le.
33 Bituŋ Musa ye Firawoona bula jee, a fintita saatewo kono. A ye a buloolu wulindi Yaawe ye, a duwaata, bituŋ sankumoo niŋ samberoolu tenkunta, aduŋ samaa maŋ boyi bankoo kaŋ kotenke. 34 Kabiriŋ Firawoona ye a je ko, samaa niŋ samberoo aniŋ sankumoo tenkunta le, a ye junuboo ke kotenke. Ate niŋ a la ñaatonkoolu ye ì sondomoo jandi. 35 Firawoona sondomoo jaata, aduŋ a balanta Banisirayilankoolu ye taa, ko Yaawe ye a fo nuŋ Musa ye ñaameŋ.
الضربة الخامسة: موت المواشي
1 وقالَ الرّبُّ لموسى: «أُدخُلْ على فِرعَونَ وقُلْ لَه إنَّ الرّبَّ إلهَ العِبرانيِّينَ يقولُ لكَ أطلِقْ شعبـي ليعبُدوني. 2 فإنْ رفَضْتَ أنْ تُطلِقَهُم وأصرَرْتَ على ا‏حْتِجازِهِم، 3 فها يَدي أنا الرّبُّ تَضرِبُ مَواشيَكَ الّتي في البرِّيَّةِ: الخَيلَ والحميرَ والجِمالَ والبقَرَ والغنَمَ بوباءٍ مُميتٍ. 4 وأميِّزُ بَينَ مَواشي إِسرائيلَ ومَواشي المِصْريِّينَ، فلا يموتُ شيءٌ مِنْ جميعِ ما هوَ لبَني إِسرائيلَ. 5 وعيَّنَ الرّبُ يومَ غدٍ موعِدا يُنَفِّذُ فيهِ هذا الأمرَ في أرضِ مِصْرَ». 6 فنفَّذَ الرّبُّ هذا الأمرَ في الغدِ، فماتَت مَواشي المِصْريِّينَ كُلُّها، وأمَّا مَواشي بَني إِسرائيلَ فما ماتَ منها واحِدٌ. 7 وا‏سْتَخبَرَ فِرعَونُ عمَّا جرَى، فعلِمَ أنَّ مَواشي إِسرائيلَ لم يمُتْ مِنها واحدٌ. ولكنَّ قلبَهُ بَقيَ قاسيا فلم يُطلِقْ شعبَ إِسرائيلَ مِنْ مِصْرَ.
الضربة السادسة: القروح
8 فقالَ الرّبُّ لموسى وهرونَ: «خُذا مِلْءَ كفَّيكُما مِنْ رَمادِ الأتُونِ، وليَذُرَّهُ موسى إلى السَّماءِ أمامَ عينَي فِرعَونَ، 9 فيصيرَ غُبارا على جميعِ أرضِ مِصْرَ ويُخرِجَ قُروحا وبُثورا‌ في النَّاسِ والبَهائمِ كُلِّها». 10 فأخذَ موسى وهرونُ مِنْ رمادِ الأتُونِ ووقَفا أمامَ فِرعَونَ، وذَرَّاهُ موسى إلى السَّماءِ فصارَ قُروحا وبُثورا في النَّاسِ والبَهائِمِ. 11 ولم يقدِرِ السَّحرَةُ أنْ يقِفُوا أمامَ موسى بسببِ القُروحِ الّتي كانَت في السَّحَرَةِ وفي جميعِ المِصْريِّينَ. 12 وقَسَّى الرّبُّ قلبَ فِرعَونَ، فلم يسمعْ لموسى وهرونَ، كما قالَ الرّبُّ لموسى.
الضربة السابعة: البرد
13 وقالَ الرّبُّ لموسى: «بَكِّرْ في الغدِ وَقِفْ أمامَ فِرعَونَ وقُلْ لَه: يقولُ لكَ إلهُ العِبرانيِّينَ أطلِقْ شعبـي ليعبُدوني، 14 وإلاَّ فأنا في هذِهِ المرَّةِ أُنزِلُ جميعَ ضرَباتي علَيكَ أنتَ وعلى رِجالِكَ وشعبِكَ، فتَعرِفَ أنْ لا نظيرَ لي في الأرضِ. 15 وإنْ كُنتُ حتّى الآنَ لم أمُدَّ يَدي وأضرِبْكَ أنتَ وشعبَكَ بالوباءِ لتزولَ مِنَ الأرضِ، 16 فلأنِّي أردتُ أنْ أُبقِـيَكَ لتَرى قُدرَتي ويشتَهِرَ ا‏سمي في كُلِّ الأرضِ‌. 17 وما دُمتَ تُقاومُ شعبـي ولا تُطلِقُهم مِنْ بِلادِكَ، 18 فسأُمطِرُ غدا في مِثلِ هذا الوقتِ بَرَدا عظيما ما عرَفَت مِصْرُ لَه مَثيلا مِنْ يومِ تأسيسِها إلى الآنَ. 19 فأسرِعْ وا‏جمَعْ مَواشيَكَ وكُلَّ ما لكَ في البرِّيَّةِ إلى الحَظائِرِ. فكُلُّ إنسانٍ أو بَهيمةٍ في البرِّيَّةِ لا يلجأُ إلى الحَظائرِ يَنزِلُ علَيهِ البَرَدُ فيموتُ». 20 فكانَ أنَّ الّذينَ خافوا كلامَ الرّبِّ مِنْ رِجالِ فِرعَونَ هربوا بعبـيدِهِم ومَواشيهِم إلى البـيوتِ، 21 وأمَّا الّذينَ لم يُبالُوا بِكلامِ الرّبِّ فترَكوا عبـيدَهُم ومَواشيَهُم في البرِّيَّةِ.
22 وقالَ الرّبُّ لموسى: «مُدَّ يَدَكَ نَحوَ السَّماءِ فينزِلَ بَرَدٌ في جميعِ أرضِ مِصْرَ على النَّاسِ والبَهائِمِ وأعشابِ البرِّيَّةِ كُلِّها». 23 فمَدَّ موسى عصاهُ نحوَ السَّماءِ، فأرعَدَ الرّبُّ وأبرَقَ نارا جَرَت على الأرضِ. وأمطرَ الرّبُّ بَرَدا 24 فكانَ البَرَدُ والنَّارُ بَينَ البَرَدِ شيئا عظيما لم يكُنْ لَه مَثيلٌ في أرضِ مِصْرَ مُنذُ سكَنهَا بشَرٌ‌. 25 وضَربَ البَرَدُ في جميعِ أرضِ مِصْرَ كُلَّ ما في البرِّيَّةِ مِنَ النَّاسِ والبهائِمِ والأعشابِ وكسَّرَ كُلَّ شجَرَةٍ فيها. 26 أمَّا أرضُ جاسانَ‌ الّتي فيها بَنو إِسرائيلَ فلم ينزِلْ علَيها البَرَدُ.
27 فا‏ستَدعى فِرعَونُ موسى وهرونَ وقالَ لهُما: «خَطِئتُ هذِهِ المرَّةَ. الرّبُّ عادلٌ وأنا وشعبـي أشرارٌ. 28 تَشفَّعا إلى الرّبِّ أنْ يُوقِفَ الرُّعودَ والبرَدَ، فأُطلِقَكُم مِنْ مِصْرَ ولا تُقيمونَ فيها بَعدُ». 29 فقالَ لَه موسى: «إذا خَرجْتُ مِنَ المدينةِ أبسُطُ يَدي إلى الرّبِّ، فتـتوقَّفُ الرُّعودُ ولا ينزِلُ البرَدُ، لتَعرِفَ أنَّ الأرضَ للرّبِّ. 30 أمَّا أنتَ ورجالُكَ، فأعرِفُ أنَّكم لا تخافونَ الرّبَّ الإلهَ بَعدُ». 31 وكانَ البرَدُ ضرَبَ الكتَّانَ والشَّعيرَ، لأنَّ الشَّعيرَ كانَ بَعْدُ سُنبُلا والكتَّانَ بِزْرا، 32 وأمَّا الحِنطةُ والقَطانيُّ فما تلِفَت لأنَّها تـتأخَّرُ في النُّضوجِ.
33 وخرَجَ موسى مِنْ عِندِ فِرعَونَ ومِنَ المدينةِ وبسطَ يَديهِ إلى الرّبِّ، فتَوقَّفَتِ الرُّعودُ والبرَدُ وما عادَ المَطرُ يَنصبُّ على الأرضِ. 34 ولمَّا رأى فِرعَونُ أنَّ المَطرَ توقَّفَ والبرَدَ والرُّعودَ أيضا، عادَ إلى خطيئَتِهِ، فقسَّى قلبَهُ هوَ ورِجالُه. 35 فلمْ يُطلِقْ بَني إِسرائيلَ مِنْ مِصْرَ، كما قالَ الرّبُّ.