Dawuda niŋ Batiseba
1 Tilikandoo kono, waatoo meŋ na mansoolu ka taa keloo la, Dawuda ye Yowabu niŋ a la kelediŋ kafoo la ñaatonkoolu kii, aniŋ Banisirayilankoolu la kelediŋolu. Ì ye Ammoninkoolu kasaara, aduŋ ì ye ì la saatee baa Raba fanaa murubeŋ. Bari Dawuda faŋo tuta Yerusalaamu le.
2 Luŋ kiliŋ tilibula baa Dawuda wulita a la laaraŋo kaŋ, a taata mansabuŋo santo, daameŋ teruta. Kabiriŋ a be taamaŋ-taamaŋo la santo jee, a ye musoo je, a be kuwo la. A ñiiñaata baake le. 3 Bituŋ a ye kiilaa kii, ka taa a juubee meŋ mu. Kiilaa ñiŋ naata a tara ko, “Batiseba le mu, Eliyamu dimmusoo, aduŋ Uriya Hitinkoo la musoo le mu.” 4 Wo to le Dawuda ye kiilaalu kii ka taa a kamma. Wo waatoo a bota landoo le kono, bituŋ a be a faŋo seneyandi kaŋ. A naata a yaa, bituŋ a niŋ a ye i laa. Wo koolaa a seyita. 5 Musundiŋo ye konoo taa, bituŋ a ye kiilaa kii ka Dawuda kalamutandi a la.
6 Wo to le Dawuda ye kumoo kii Yowabu ye, ka a fo ko, “Uriya Hitinkoo kii n ye naŋ.” Bituŋ Yowabu ye a kii a ye naŋ. 7 Kabiriŋ Uriya futata, Dawuda ye a ñininkaa, fo tana te Yowabu niŋ kelediŋ kafoo la, aniŋ keloo be ñaameŋ. 8 Wo to le Dawuda ko Uriya ye ko, “Taa i la suwo kono, i ye taa i siŋolu kuu.” Bituŋ Uriya bota mansabuŋo kono, aduŋ soorifeŋo meŋ bota mansa yaa, a ye wo le bulandi a nooma. 9 Bari Uriya siinoota mansabuŋo bundaa daa le to, a niŋ a maarii mansa la dookuulaalu, a maŋ taa a la suwo kono. 10 Kabiriŋ ì ko Dawuda ye ko, Uriya maŋ taa a la suwo kono, Dawuda ko Uriya ye ko, “I bota naŋ taamadulaa le. Muŋ ne ye a tinna, i maŋ futa i la suwo kono?”
11 Uriya ko Dawuda ye ko, “Kambeŋ Kunewo* aniŋ Banisirayilankoolu niŋ Yahuuda be sabatiriŋ tiriliisoo* le koto, aniŋ n na keebaa Yowabu aduŋ m maarii la kewolu be daakaariŋ kene kenseŋolu le kono. Nte be taa n na suwo kono ñaadii le, ŋa domoroo niŋ miŋo ke, aniŋ n niŋ n na musoo ye n laa? A be koyiriŋ ñaameŋ ko ite be baluuriŋ ne, n te ñiŋ kuu siifaa ke la.”
12 Wo to le Dawuda ko a ye ko, “Tu jaŋ fo tili kiliŋ ñaato, saama m be i murundi la le.” Bituŋ Uriya sabatita Yerusalaamu wo luŋo la, aniŋ a saamoo. 13 Dawuda ye a buuñaatoo kumandi, ì ye domoroo niŋ miŋo ke, aduŋ Dawuda ye a ke le, fo a siirata. Bari wulaaroo, Uriya taata i laa basoo le kaŋ a la keebaa la dookuulaalu kono, a maŋ seyi a la suwo kono.
14 Soomandaa Dawuda ye leetaroo kii Yowabu ye, a ye a dii Uriya la, a ye a samba a ye. 15 Dawuda ye ñiŋ ne safee leetaroo kono ko, “Uriya ke ñaato, daameŋ keloo be kandiriŋ. Bituŋ ali si jamfa a la, fo ì si a buŋ, ì ye a faa.” 16 Kabiriŋ Yowabu be saatewo muru kaŋ, a ye Uriya ke dulaa le to, kelejawara baalu tarata daameŋ. 17 Biriŋ saatee moolu fintita naŋ, ka naa Yowabu maa keloo la, Dawuda la kewo doolu faata le, aduŋ Uriya Hitinkoo fanaa faata le.
18 Yowabu ye kiilaa kii, ka keloo keñaa bee fo Dawuda ye. 19 A ye kiilaa yaamari ñiŋ ne la ko, “Niŋ i pareeta keloo keñaa saata la mansa ye, 20 mansa la kamfaa si jawuyaa noo le, aduŋ a si i ñininkaa noo, ‘Muŋ ne ye a tinna, ali katata saatewo la ka taa keloo la? Fo ali maŋ a loŋ ko, ì be kalabeñoolu fayi la le ka bo niŋ tata sansaŋo la? 21 Jumaa le ye Abimeleki Yerubaali dinkewo faa? Fo musoo le maŋ tuurilaŋ beroo fayi a kaŋ ka bo tata sansaŋo santo la, bituŋ a faata Tebesi? Muŋ ne ye a tinna, ali katabaata tata sansaŋo la?’ Bituŋ i si a fo ko, ‘I la dookuulaa Uriya Hitinkoo fanaa faata le.’ ”
22 Wo to le kiilaa taata, ka taa a fo Dawuda ye, Yowabu ye meŋ bee fo a ye. 23 Kiilaa ko Dawuda ye ko, “Ǹ jawoolu le ye semboo soto ntolu ti, bituŋ ì fintita ì la saatewo kene kenseŋo to, ka naa ǹ kele, bari ŋà ì murundi saatewo dundaŋ daa* le to. 24 Wo to le kalabeñe fayilaalu ye i la dookuulaalu buŋ ka bo niŋ tata sansaŋo santo la, aduŋ i la kewo doolu faata le. Aduŋ fanaa i la dookuulaa Uriya Hitinkoo faata le.”
25 Dawuda ko kiilaa ye ko, “A fo Yowabu ye ko, ñiŋ kuwo kana a niyo toorandi, kaatu moo buka a loŋ, meŋ be faa la keloo kono. A fo a ye ko, a ye i paree kuuke saatewo kamma, fo a si jee muta. I si ñiŋ fo, ka Yowabu so jusoo la.”
26 Kabiriŋ Uriya la musoo ye a moyi ko, a keemaa faata le, a ye a saŋakumboo. 27 Biriŋ saŋo tambita, Dawuda ye kiilaa kii, ka a samba naŋ a la suwo kono, ka a ke a la musoo ti, aduŋ a naata dinkewo wuluu a la le.
Bari Dawuda ye kuwo meŋ ke, wo maŋ diyaa Yaawe* ye.
داود وبتشابع
1 ولمَّا جاءَ الرَّبـيعُ، وهوَ وقتُ خُروجِ المُلوكِ إلى الحربِ، أرسلَ داوُدُ يوآبَ والقادةَ معَهُ على رأسِ كُلِّ جيشِ بَني إِسرائيلَ، فسحقوا بَني عَمُّونَ وحاصروا مدينةَ رِبَّةَ. وأمَّا داوُدُ فبَقيَ في أورُشليمَ‌.
2 وعِندَ المَساءِ قامَ داوُدُ عَنْ سريرهِ وتمشَّى على سطحِ القصرِ، فرأى على السَّطحِ ا‏مرأةً تَستحِمُّ وكانَت جميلةً جدًّا. 3 فسألَ عَنها، فقيلَ لَه: «هذِهِ بَتشابَعُ بنتُ أليعامَ، زوجَةُ أوريَّا الحِثِّـيِّ». 4 فأرسَلَ إليها رُسُلا عادوا بها وكانَت ا‏غتَسلت وتَطهَّرت، فدخَلَ علَيها ونامَ معَها، ثُمَّ رجعت إلى بَيتِها. 5 وحينَ أحسَّت أنَّها حُبلى أعلَمتهُ بذلِكَ.
6 فأرسَلَ داوُدُ إلى يوآبَ يقولُ: «أرسِلْ إليَّ أوريَّا الحِثِّيَّ» فأرسَلَهُ. 7 فلمَّا جاءَ سألَهُ داوُدُ عَنْ سلامةِ يوآبَ والجيشِ وعَنِ الحربِ، 8 ثُمَّ قالَ لَه: «إنزِلْ إلى بَيتِكَ وا‏غسِلْ رِجلَيكَ وا‏سترِحْ». فخَرجَ أوريَّا مِنَ القصرِ وتَبِــعتْهُ هديَّةٌ مِنْ عِندِ داوُدَ. 9 فنامَ على بابِ القصرِ معَ الحرَسِ ولم ينزِلْ إلى بَيتِهِ. 10 فلمَّا قيلَ لداوُدَ: «أوريَّا لم يَنزِلْ إلى بَيتِهِ»، دَعاهُ وقالَ لَه: «أما جِئتَ مِنَ السَّفرِ؟ فما بالُكَ لا تنزِلُ إلى بَيتِكَ؟» 11 فأجابَهُ أوريَّا: «تابوتُ العَهدِ ورِجالُ إسرائيلَ ويَهوذا مُقيمونَ في الخيامِ، ويوآبُ وقادَةُ سيِّدي المَلِكِ في البَرِّيَّةِ، فكيفَ أدخُلُ بَيتي وآكُلُ وأشربُ وأنامُ معَ زوجَتي؟ لا وحياتِكَ، لا أفعَلُ هذا». 12 فقالَ لَه داوُدُ: «أقمْ هُنا اليومَ، وغَدا أصرِفُكَ». فبقيَ أوريَّا ذلِكَ اليومَ في أورُشليمَ، 13 وفي اليومِ التَّالي دعاهُ داوُدُ، فأكلَ معَهُ وشربَ حتّى سَكِرَ. ثُمَّ خرَجَ مساءً، فنامَ حيثُ ينامُ الحرَسُ، ولم ينزِلْ إلى بَيتِهِ.
14 فلمَّا طلَعَ الصَّباحُ كتَبَ داوُدُ إلى يوآبَ مكتوبا وأرسَلَهُ بـيَدِ أوريَّا، 15 يقولُ فيهِ: «وجِّهوا أوريَّا إلى حيثُ يكونُ القِتالُ شديدا، وا‏رجِعوا مِنْ ورائِه فيَضرِبَهُ العَدوُّ ويموتُ». 16 وكانَ يوآبُ يحاصِرُ المدينةَ، فعيَّنَ لأوريَّا موضِعا عَلِمَ أنَّ للعدوِّ فيهِ رِجالا أشدَّاءَ. 17 فخرَجَ رِجالُ المدينةِ وحارَبوا يوآبَ، فسقَطَ لداوُدَ بَعضُ القادَةِ ومِنْ بَينِهِم أوريَّا الحِثِّيُّ. 18 فأرسَلَ يوآبُ وأخبَرَ داوُدَ بكلِّ ما جرى في الحربِ. 19 وقالَ يوآبُ للرَّسولِ: «بَعدَما تُخبِرُ الملكَ بكُلِّ ما جرى في الحربِ، 20 وإذا ثارَ غضَبُهُ وقالَ: لماذا دنَوتُم مِنْ سورِ المدينةِ لِتُحاربوا؟ أما تعلَمونَ أنَّ الّذينَ فوقَ السُّورِ يَرمونَكُم بالسِّهامِ؟ 21 مَنْ قتَلَ أبـيمالِكَ بنَ يَروبَّشْثَ؟ أما هيَ ا‏مرأةٌ في تاباصَ رَمتْهُ بِـحَجرِ طاحونةٍ مِنْ فوقِ السُّورِ فقُتِلَ؟ فلماذا دَنوتم مِنَ السُّورِ؟» إذا قالَ لكَ هذا الكلامَ أجِبْهُ: «عبدُكَ أوريَّا الحِثِّيُّ أيضا ماتَ‌».
22 فذهَبَ الرَّسولُ إلى داوُدَ وأخبرَهُ بِـجميعِ ما أمرَهُ بهِ يوآبُ، 23 وقالَ لداوُدَ: «قَويَ علَينا الأعداءُ وخرَجوا لقِتالِنا في البَرِّيَّةِ، فطارَدناهُم إلى بابِ المدينةِ، 24 فرَمانا العَدوُّ بالسِّهامِ مِنْ فوقِ السُّورِ، فماتَ البَعضُ مِنْ قادَةِ المَلِكِ، وقُتِلَ أيضا عبدُكَ أوريَّا الحِثِّيُّ». 25 فقالَ لَه داوُدُ: «هذا ما تقولُ ليوآبَ: «لا يُحزِنُكَ ذلِكَ، لأنَّ السَّيفَ لا يرحَمُ أحدا. تابِــعْ هُجومَكَ على المدينةِ ودمِّرْها. قُلْ لَه ذلِكَ حتّى يتشجَّعَ».
26 وسمِعَت زوجَةُ أوريَّا أنَّ زوجَها ماتَ، فّناحَت علَيهِ. 27 ولمَّا ا‏نتَهَت أيّام مَناحَتِها، أرسَلَ داوُدُ وضَمَّها إلى بَيتِهِ، فكانَت زوجَةً لَه وولدَت لَه ا‏بنا. وا‏ستاءَ الرّبُّ مِمَّا فعلَهُ داوُدُ.