1 Elisa ko, “I lamoyi Yaawe* la kumoo la. Yaawe ye ñiŋ ne fo ko, saama ñiŋ ñoŋ waatoo fariña munku kendoo kilo saba be saŋ na kodiforo kuntu kiliŋ ne la, aniŋ baali* siimaŋ munkoo kilo wooro be saŋ na kodiforo kuntu kiliŋ ne la Samariya saatewo dundaŋ daa* to.” 2 Wo to le mansa dandanna kelediŋ kuntiyo ko Alla la moo ye ko, “Hani niŋ a ye a tara Yaawe ye saŋ fatoolu le yele ka siimaŋ kesoo jindi naŋ, ñiŋ kuwo si ke noo baŋ?” Elisa ko a ye ko, “Ite be a je la i ñaa le la, bari i te a domo la.”
Aramunkoolu ye sukiroo bo
3 Balajawu kuurantoo kee naani le tarata nuŋ Samariya saatee dundaŋ daa to. Ì ko ñoo ye ko, “Muŋ ne be a tinna m̀ be sii la jaŋ fo ŋà faa konkoo la? 4 Niŋ ǹ kumata ko, ‘Ali ŋà taa saatewo kono,’ konkoo le be wo to, m̀ be faa la le. Niŋ ǹ tuta jaŋ fanaa, m̀ be faa la le. Wo to ali ŋà taa Aramunkoolu la daakaa to, ŋà m̀ faŋ dii ì la. Niŋ ì ye ǹ tu jee ì maŋ m̀ faa, ǹ niyolu si kana. Niŋ ì ye m̀ faa, ǹ si faa.” 5 Bituŋ tili boyi waatoo la ì wulita ka taa Aramunkoolu la daakaa to. Kabiriŋ ì futata daakaa dandaŋo to, hani moo kiliŋ a te jee. 6 Kaatu Yaawe ye a tinna le Aramu kelediŋolu tuloo ye keleraŋ sareetoolu* bori kaŋo moyi naŋ, aniŋ suwoolu niŋ kelediŋ kafu baa. Wo ye a tinna le ì ko ñoo ye ko, “Banisirayilankoolu la mansa ye Hitinkoolu la mansoolu le laa a faŋ kaŋ, aniŋ Misira mansoolu ka naa ǹ kele.” 7 Bituŋ ì borita ka taa, wo tili boyi waatoo la. Ì ye ì la tiriliisoolu* tu jee, aniŋ ì la suwoolu niŋ faloolu, aduŋ ì ye ì la daakaa ñiŋ looriŋo le tu jee. Ì borita ka ì niyolu kanandi.
8 Kabiriŋ balajawu kuurantoolu naata fo ì futata daakaa dandaŋo to, ì taata duŋ tiriliisi kiliŋ kono. Ì ye domoroo ke, ì ye i miŋ, aduŋ ì ye kodiforoo taa, sanoo, aniŋ sitifeŋolu, ì taata ì maabo. Ì muruta naŋ kotenke ì dunta tiriliisi doo fanaa kono ì ye feŋolu taa wo to fanaa, ì taata ì maabo. 9 Bituŋ ì ko ñoo ye ko, “M̀ maŋ tara kuu kende ke kaŋ. Bii mu kibaari betoo luŋo le ti. Niŋ ŋà n deyi m̀ maŋ ñiŋ kuwo fo moo ye fo fanoo keta, ì be m̀ muta la kuu la le. Ali ŋà taa kuwo ñiŋ kankulaa mansasuwo kono.” 10 Wo to le ì muruta, ì ye Samariya saatee dundaŋ daa kantalaalu kumandi. Ì ko ì ye ko, “Ntolu taata Aramunkoolu la daakaa to le, aduŋ moo te jee. Hani moo diyaamukaŋo le buka moyi jee niŋ a maŋ ke suwoolu niŋ faloolu ti mennu be sitiriŋ, aniŋ tiriliisoolu mennu tuta looriŋ ì ñaama.” 11 Bituŋ saatee dundaŋ daa kantalaalu ye kibaaroo ñiŋ kankulaa, a naata futa fo mansasuwo kono.
12 Wo suutoo la mansa wulita, a ko a la mansakundaa alifaalu ye ko, “Ali i lamoyi n na, ŋa a fo ali ye, Aramunkoolu ye feeroo meŋ siti ǹ kamma. Baawo ì ye a loŋ ne ko konkoo ye m̀ batandi baake le, bituŋ ì bota ì la daakaa to ka taa biti kene dandaŋo la, ka a fo ko, ‘Niŋ ì fintita naŋ saatewo kono, ǹ si ì kende muta ŋà naa duŋ saatewo kono.’ ”
13 Wo to le a la mansakundaa alifaa kiliŋ ko a ye ko, “Moolu mennu be saatewo kono jaŋ fanaa be kasaara la le, komeŋ mennu faata fokabaŋ. Wo to ŋà kee doolu kii, ì niŋ suu luuloo mennu tuta jee, fo ǹ si a loŋ noo meŋ keta.”
14 Bituŋ ì ye keleraŋ sareeti fula niŋ suwoolu taa, mansa ye ì kii Aramu kelediŋolu nooma. A ye ì yaamari ka taa a kuwo kisikisi. 15 Ì bulata ì nooma fo Yoridani Boloŋo to. Siloo kaŋ muumewo bee tarata faariŋ sitifeŋolu niŋ jooraŋolu le la, Aramunkoolu ye mennu fayi ì la korontoo kamma la. Bituŋ kiilaalu muruta ì ye i dantee mansa ye.
16 Bituŋ moolu fintita ka taa Aramunkoolu la daakaa feŋolu bee taa, aduŋ fariñoo kilo saba daa keta kodiforo kuntu kiliŋ ne ti, aniŋ baali siimaŋ kesoo kilo wooro daa keta kodiforo kuntu kiliŋ ne ti, komeŋ Yaawe ye a fo ñaameŋ. 17 Mansa ye kelediŋ kuntiyo le marandi saatewo dundaŋ daa ma, meŋ ka mansa faŋo dandaŋ niŋ a be taa daa-wo-daa. Moolu dorita a kaŋ saatee dundaŋ daa to fo a faata, komeŋ Alla la moo ye a fo ñaameŋ kabiriŋ mansa naata a yaa. 18 A keta le komeŋ Alla la moo ye a fo mansa ye ñaameŋ kabiriŋ a ko, “Saama ñiŋ ñoŋ waatoo fariñoo kilo saba be saŋ na kodiforo kuntu kiliŋ ne la, aniŋ baali siimaŋ kesoo kilo wooro fanaa be saŋ na kodiforo kuntu kiliŋ ne la Samariya saatewo dundaŋ daa to.” 19 Bari kelediŋ kuntiyo ñiŋ ye a la wo kumoo jaabi nuŋ ñiŋ ne la ko, “Hani niŋ a ye a tara Yaawe ye saŋ fatoolu le yele ka neemoo jindi naŋ, ñiŋ kuwo si ke noo baŋ?” Aduŋ Alla la moo ko a ye le ko, “Ite be a je la i ñaa la le, bari i te a domo la.” 20 Wo le duŋ naata ke a la. Moolu dorita a kaŋ saatee dundaŋ daa to fo a faata.
1 فأجابَ أليشَعُ: «إسمَعوا كلامَ الرّبِّ: في مِثْلِ هذِهِ السَّاعةِ مِنْ غدٍ تُباعُ كَيلَةُ الدَّقيقِ أو كَيلَتا الشَّعيرِ بِقِطعةٍ مِنَ الفِضَّةِ في بابِ السَّامِرةِ». 2 فقالَ لَه مُرافِقُ المَلِكِ: «لو فتَحَ الرّبُّ لِلمَطَرِ نَوافِذَ في السَّماءِ لَما تَمَّ ذلِكَ» فأجابَهُ أليشَعُ: «سَتَرى ذلِكَ بِــعينَيكَ، لكنَّكَ لن تأْكُلَ مِنهُ».
الآراميون يتركون السامرة
3 وكانَ أربعةُ رِجالٍ بُرصٍ عِندَ بابِ المدينةِ، فقالَ بَعضُهُم لِبَعضٍ: «أنَبقى هُنا حتّى نموتَ؟ 4 إذا دخَلْنا المدينةَ، نموتُ فيها مِنَ الجُوعِ، وإن بَقَينا هُنا نموتُ أيضا. فتَعالَوا نذهَبْ إلى مُعَسكرِ الآراميِّينَ، فإنْ أبقَوا علَينا عِشْنا، وإلاَّ فَمُتنا». 5 فقاموا عِندَ المساءِ وذَهبوا إلى مُعَسكرِ الآراميِّينَ، فلمَّا وصلوا إلى طَرَفِ المُعَسكرِ لم يَجِدوا أحدا فيهِ. 6 وكانَ الرّبُّ أسمَعَ جيشَ الآراميِّينَ صوتَ مَركباتٍ وخَيلٍ وجيشٍ عظيمٍ، فقالَ واحدُهُم لِلآخَرِ: ها مَلِكُ بَني إِسرائيلَ ا‏ستأْجَرَ مُلوكَ الحثِّيِّينَ والمِصْريِّينَ لِقِتالِنا». 7 فهَرَبوا عِندَ المساءِ تارِكينَ خيامَهُم وخَيلَهُم وحميرَهُم، والمُعَسكرَ بِما فيهِ، ونَجَوا بِأنفُسِهِم. 8 فجاءَ أولئِكَ البُرصُ إلى طَرَفِ المُعَسكرِ ودخَلوا إحدى الخيامِ وأكلوا وشرِبوا وأخَذوا مِنْ هُناكَ فضَّةً وذهَبا وثيابا، وذهَبوا وخَبَّأوها، ثُمَّ عادوا ودخَلوا خَيمَةً أُخرى، وأخَذوا مِنها أشياءَ ثَمينةً أيضا وذهَبوا وخَبَّأوها.
9 ثُمَّ قالَ بَعضُهُم لِبَعضٍ: «لا خَيرَ في ما نعمَلُ. عِندَنا هذا اليومَ خبَرٌ سارٌّ ونحنُ ساكِتونَ. فإنِ ا‏نتَظَرْنا إلى الصُّبحِ ولم نُعلِنْهُ، عُوقِبنا على سُكوتِنا. فتَعالَوا الآنَ إلى المدينةِ لِنَنقُلَ الخبَرَ إلى قصرِ المَلِكِ». 10 فَجاؤوا ونادوا حُرَّاسَ بابِ المدينةِ وقالوا لهُم: «دخَلْنا مُعَسكرَ الآراميِّينَ فلم يكُنْ هُناكَ أحدٌ ولا سَمِعْنا صوتَ إنسانٍ، وحدَها الخَيلُ والحميرُ مَربوطَةٌ والخيامُ على حالِها». 11 فأذاعَ الحُرَّاسُ الخبَرَ، والّذينَ سَمِعوهُ نقَلوهُ إلى داخِلِ القصرِ. 12 فقامَ المَلِكُ ليلا وقالَ لِحاشيتِهِ: «دَعوني أقولُ لكُم ما يَنوي الآراميُّونَ. عَلِموا أنَّنا جياعٌ فخَرَجوا مِنَ المُعَسكرِ لِـيكمُنوا في البرِّيَّةِ قائِلينَ في أنفُسِهِم: إذا خرَجوا مِنَ المدينةِ دخَلْناها وقبَضْنا علَيهِم أحياءً». 13 فأجابَ أحدُهُم: «لِنُرسِلْ إلى المُعَسكرِ خمْسةً مِنَ الخَيلِ الباقيةِ في المدينةِ معَ فُرسانِها يَستَطلِعونَ ونَرى ما يَحِلُّ بِهِم، لأنَّهُم حتّى لو بَقَوا هُنا، سَيَهلِكونَ كمَن هلَكَ مِنْ سُكَّانِ السَّامِرةِ». 14 فا‏ختارَ المَلِكُ مَركبَتَي خَيلٍ، وأرسَلَهُما وراءَ الآراميِّينَ لِـيَستكشِفوا. 15 فذَهَبوا وراءَهُم إلى الأُردُنِّ، فرَأوا الطَّريقَ كُلَّها مَملوءةً ثيابا وأمتِعةً مِمَّا رَماهُ الآراميُّونَ لِـيُسرِعوا فرجَعَ الرُّسُلُ وأخبَروا المَلِكَ بِما رأَوا.
16 فخَرجَ الشَّعبُ مِنَ المدينةِ ونهَبوا مُعَسكرَ الآراميِّينَ، فصارَت كيلَةُ الدَّقيقِ أو كَيلَتا الشَّعيرِ بِقِطعةٍ مِنَ الفضَّةِ، كما قالَ الرّبُّ. 17 وكانَ المَلِكُ عَيَّنَ القائدَ الّذي رافقَهُ إلى أليشَعَ حارسا على بابِ المدينةِ لحِفظِ النِّظامِ، فداسَهُ الشَّعبُ في البابِ، فماتَ كما تنَبَّأَ أليشَعُ رَجُلُ اللهِ حينَ نزَلَ المَلِكُ إليهِ في بَيتِهِ. 18 حَيثُ قالَ لَه أليشَعُ: «في مِثلِ هذِهِ السَّاعةِ مِنْ غدٍ تكونُ كَيلَتا الشَّعيرِ أو كيلَةُ الدَّقيقِ بِقِطعةٍ مِنَ الفضَّةِ في بابِ السَّامِرةِ». 19 فأجابَ ذلِكَ القائدُ: «لو فتَحَ الرّبُّ نَوافِذَ لِلمَطَرِ في السَّماءِ لَما تَمَّ مِثلُ ذلِكَ». فقالَ لَه أليشَعُ: «ستَرى ذلِكَ بِــعينَيكَ، لكنَّكَ لن تأكُلَ مِنهُ». 20 وهذا ما حَلَّ بهِ، إذ داسَهُ الشَّعبُ في البابِ، فماتَ.