Banisirayila lasili taŋo balanta Rehobowamu ma
(1 Mansoolu 12:1-20)
1 Rehobowamu taata Sekemu, kaatu Banisirayilankoolu bee taata jee le ka a ke mansa ti. 2 Kabiriŋ Nebati dinkewo Yerobowamu ye a moyi meŋ keta, a muruta naŋ ka bo Misira, a borita ka taa maabo Sulemani ma daameŋ to nuŋ. 3 Ì naata kiilaa kii ka a kumandi naŋ, bituŋ a niŋ Banisirayila bee taata Rehobowamu kaŋ. Ì ko a ye ko, 4 “I faamaa ye duni kuliŋ baa le laa ǹ kaŋ, bari saayiŋ dookuu dimindiŋ baa niŋ duni kuliŋ baa feeyandi ǹ ye, a ye meŋ laa ǹ kaŋ, ǹ si soŋ i ye.”
5 Rehobowamu ye ì jaabi ko, “Ali muru naŋ tili saba koolaa.” Wo to le moolu taata.
6 Bituŋ Mansa Rehobowamu ye alifaalu la yaamaroo ñini, mennu ye dookuwo ke nuŋ a faamaa Sulemani ye a la baluwo waatoo la. A ko ì ye ko, “Ali be n yaamari la, ka ñiŋ moolu jaabi ñaadii le?”
7 Ì ye a jaabi ko, “Niŋ i be beteyaa la ì fee ka timinandiyaa yitandi ì la, ka kuma diimaa fo ì ye, ì be soŋ na ì ma le fo fawu.”
8 Bari a balanta yaamaroo la, alifaalu ye meŋ dii a la. Bituŋ a taata yaamaroo ñini fondinkewolu bulu, a niŋ mennu menta ñoo la, ì naata tara dookuwo la a ye saayiŋ. 9 A ye ì ñininkaa ko, “Alitolu la yaamaroo mu muŋ ne ti? M be ñiŋ moolu jaabi la ñaadii le, mennu ko ŋa duni kuliŋo feeyandi ì ye, m faamaa ye meŋ laa ì kaŋ?”
10 Ì ye a jaabi ko, “Wo moolu mennu ko i faamaa ye duni kuliŋo le laa ì kaŋ, ì lafita i ye a dunoo feeyandi ì ye, a fo ì ye ko, i bulukondiŋo le warata i faamaa tewo ti. 11 I faamaa ye duni kuliŋo le laa ì kaŋ, bari ite be a kuliyandikuu la le. I faamaa ye ì busa karawaasoolu le la, bari ite be ì busa la karawaasi ŋarimmaalu le la.”
12 Tili sabanjaŋ luŋo la Yerobowamu niŋ moolu bee naata Mansa Rehobowamu kaŋ, ko a ye a fo ì ye nuŋ ñaameŋ. 13 A ye moolu jaabi saŋarake. A balanta alifaalu la yaamaroo la. 14 Bituŋ a bulata fondinkewolu la yaamaroo nooma, a ko ì ye ko, “M faamaa ye ali la dunoo kuliyandi le, bari nte be a kuliyandikuu la le. M faamaa ye ali busa karawaasoolu le la, bari nte be ali busa la karawaasi ŋarimmaalu le la.”
15 Mansa maŋ soŋ ka i lamoyi moolu la. Yaawe faŋo le ye ñiŋ kuwo lañini, ka a la laahidoo timmandi, a ye meŋ dii Yerobowamu la, Nebati dinkewo ka bo niŋ Annabilayi Ahiya la, Silonkoo.
16 Kabiriŋ Banisirayila bee ye a je ko, mansa balanta le ka i lamoyi ì la, ì ye mansa jaabi ko:

“Ŋà muŋ ne soto Dawuda la karoo la?
Ntolu maŋ nii soto Yese dinkewo la karoo la.
Banisirayilankoolu, ali ali la buŋolu waliŋ!
Dawuda dinkewo si a faŋo la moolu mara!”

Bituŋ Banisirayilankoolu seyita.
17 Bari wo ñaa-wo-ñaa Rehobowamu le tarata marariŋ Banisirayilankoolu ma, mennu tarata siiriŋ nuŋ Yahuuda saatewolu kono.
18 Bituŋ Mansa Rehobowamu ye Adoramu kii, meŋ marata nuŋ foriseetoo dookuwo ma, bari Banisirayilankoolu ye a buŋ beroo la ka a faa. Wo to le Rehobowamu ñaamootoo seleta a la sareetoo kaŋ, a borita ka taa Yerusalaamu. 19 Bituŋ Banisirayila ye balaŋo tiliŋ Dawuda koomoo la ka naa bula fo bii la.
إنشقاق مملكة إسرائيل
(1مل 12‏:1‏-25)
1 وذهَبَ رَحُبعامُ إلى شكيمَ‌ حيثُ ا‏جتَمَعَ كُلُّ شعبِ إِسرائيلَ ليُملِّكُوهُ‌. 2 وحينَ سَمِعَ يَرُبعامُ بنُ ناباطَ بِهذا، وهو مُقيمٌ بَعدُ بمِصْرَ هرَبا مِنْ سليمانَ، رجَعَ مِنْ هُناكَ 3 بِدَعوةٍ مِنْ قبائِلِ كُلِّ إِسرائيلَ في الشَّمالِ. ثُمَّ جاؤُوا جميعا إلى رَحُبْعامَ وقالوا لَه: 4 «ثَقُلَ نيرُ أبـيكَ علَينا، فإذا خَفَّفْتَ الآنَ مِنْ نيرِه الثَّقيلِ ومِنْ عبوديَّتِهِ الشَّاقَّةِ، نَخدُمُكَ». 5 فقالَ لهُم: «إذهبوا ثُمَّ عودوا إليَّ بَعدَ ثَلاثةِ أيّامٍ». فذَهَبوا‌.
6 فشاوَرَ المَلِكُ رَحُبعامُ الشُّيوخَ الّذينَ كانوا يُعاوِنونَ سليمانَ أباهُ في حياتِهِ وقالَ لهُم: «بِماذا تُشيرونَ عليَّ؟ بِماذا أجيـبُ هؤلاءِ الشَّعبَ؟» 7 فأجابوهُ: «إنْ كُنتَ طَيِّبا معَهُم وأرضَيتَهُم وكلَّمتَهُم بِلطفٍ كانوا لَكَ خُدَّاما كُلَّ الأيّامِ». 8 فلم يَهْتَمَّ رَحُبعامُ بِمَشورةِ الشُّيوخِ وشاورَ الفِتيانَ الّذينَ مِنْ جيلِهِ وكانوا يَخدِمونَهُ، 9 وقالَ لهُم: «بِماذا تُشيرونَ عليَّ أنتُم؟ كيفَ أُجيـبُ هؤلاءِ الشَّعبَ الّذينَ طَلَبُوا مِنِّي أنْ أُخفِّفَ مِنْ نيرِ أبـي علَيهِم؟» 10 فأجابَه الفِتيانُ: «قُلْ لِهَؤلاءِ الشَّعبِ: خِنصِري أغلَظُ مِنْ خَصْرِ أبـي‌. 11 أبـي حَمَّلَكُم نيرا ثَقيلا وأنا أزيدُ على نيرِكُم ثِقلا. أبـي أدَّبكُم بالسِّياطِ وأنا أؤدِّبُكُم بالسِّياطِ الشَّوكيَّةِ».
12 وعادَ يَرُبعامُ وجميعُ الشَّعبِ إلى المَلِكِ رَحُبعامَ في اليومِ الثَّالثِ كما كانَ الاتِّفاقُ. 13 فأهمَلَ المَلِكُ مَشورَةَ الشُّيوخِ وكلَّمَ الشَّعبَ بِقساوةٍ 14 كما نصَحَهُ الفِتيانُ وقالَ لهُم: «أبـي ثقَّلَ نيرَكُم‌ وأنا أزيدُ على نيرِكُم ثِقلا. أبـي أدَّبَكُم بالسِّياطِ وأنا أُؤدِّبُكُم بالسِّياطِ الشَّوكيَّةِ». 15 فكانَ ذلكَ مَشيئةَ الرّبِّ ليَتِمَّ كلامُهُ إلى يَرُبعامَ بنِ ناباطَ على لِسانِ أخيَّا الشِّيلونيِّ. وهكذا لم يَستَمِـعِ المَلِكُ للشَّعبِ‌.
16 ولمَّا رأى قبائِلُ بَني إِسرائيلَ في الشَّمالِ أنَّ المَلِكَ لم يَستَمِـعْ لهُم، قالوا لَه: «ما لنا ولِداوُدَ، وأيُّ شيءٍ لنا يُرْجى مِنِ ا‏بنِ يَسَّى؟ فإلى خيامِكُم يا بَيتَ إِسرائيلَ، وليَتَدَبَّرْ بَيتُ داوُدَ أمرَهُ». ورَجَعوا إلى خيامِهِم‌، 17 تاركينَ رَحُبعامَ مَلِكا على المُقيمينَ في مُدُنِ يَهوذا.
18 ثمَّ أرسَلَ المَلِكُ رَحُبعامُ أدورامَ‌ المُوَكَّلَ على أعمالِ السُّخرَةِ إلى قبائِلِ الشَّمالِ فرَجَموهُ بالحِجارَةِ فماتَ. فأسرَعَ المَلِكُ رَحُبعامُ وصَعِدَ مَركبَتَهُ وهرَبَ إلى أورُشليمَ. 19 وهكذا تمَرَّدَ بَيتُ إِسرائيلَ على بَيتِ داوُدَ وما زالوا إلى هذا اليومِ.