Sawulu taata a faamaa la faloolu ñini
1 Fankamaa doo le mu, a keta nuŋ moo buuñaariŋ baa le ti. A too mu Kisi le ti, aduŋ a mu Abiyeli dinkewo le ti, Abiyeli Serori dinkewo, Serori Bekorati dinkewo, Bekorati Afiya dinkewo, Afiya wo tarata Benjamini lasiloo le kono. 2 A dinkewo too mu Sawulu le ti. Fondinkee muluŋ ñiimaa baa le mu, a niŋ Banisirayilankoolu maŋ kaañaŋ. Aduŋ ate le jamfata ì bee ti.
3 Kisi la faloolu le filita nuŋ, bituŋ a ko a diŋo Sawulu ye ko, “Dookuulaa kiliŋ taa, i niŋ a ye taa ñoo la, ali ye taa faloolu ñini.” 4 Bituŋ ì tambita niŋ Efurayimu* konkotundoo* la aniŋ Salisa maafaŋo, bari ì maŋ ì je. Bituŋ ì tententa ka taa Saalimu tundoo kaŋ, bari faloolu te jee fanaa to. Kabiriŋ ì bota Saalimu, ì taata niŋ Benjamini tundoo la, bari ì maŋ ì je. 5 Labaŋo la, kabiriŋ ì futata Sufu tundoo kaŋ, Sawulu ko a la dookuulaa ye ko, “Naa ŋà muruŋ, kaatu niŋ wo nte, m faamaa te i miira la faloolu la kuwo la, a be a dati la le ka dewuŋ ntolu la kuwo la.”
6 Bari dookuulaa ye a jaabi ñiŋ ne la ko, “M batu, ñiŋ saatewo to Alla la moo be jee le. Ì ye a horoma baake le, aduŋ a ye feŋ-wo-feŋ fo, a ka ke tooñaa le ti. Ŋà taa jee saayiŋ. Tumandoo a be a fo la ǹ ye le, ǹ ñanta meŋ ke la.”
7 Sawulu ko a la dookuulaa ye ko, “Niŋ ǹ taata, m̀ be muŋ ne dii la keendiŋo la? Domoroo meŋ be ǹ na bootoolu kono banta le. M̀ maŋ soorifeŋ soto, m̀ be meŋ dii la Alla la moo la. Muŋ ne be m̀ bulu?”
8 Dookuulaa ye a jaabi kotenke ko, “M batu, kodiforo kuntundiŋ be m bulu le. M be a dii la Alla la moo la le, i si a je, a si siloo fo ǹ ye, m̀ be taa meŋ na.”
Sawulu niŋ Samuweli benta
9-11 Sawulu ko dookuulaa ye ko, “A beteyaata. Naa ŋà taa.” Bituŋ ì taata saatewo to, Alla la moo be daameŋ. Kabiriŋ ì be sele kaŋ konkoo kaŋ ka taa saatewo ñiŋ to, ì niŋ sunkutoolu benta, wolu ka taa jiibiyo la. Bituŋ ì ye ì ñininkaa ko, “Juubeerilaa be jaŋ ne baŋ?”
Wo waatoo Banisirayila kono, niŋ moo faŋo be taa a la kuwo ñininkaa la Alla bulu, a ka a fo le ko, “Ali naa, ŋà taa juubeerilaa yaa,” kaatu wo waatoo annabiyomoolu, ì ka ì kili juubeerilaalu le la.
12 Sunkutoolu ye ì jaabi ko, “A be jaŋ ne. A be ali ñaato le. Ali i tariyaa, bii le faŋo a naata ǹ na saatewo kono, kaatu moolu ye beeyaŋ sadaaboo* le soto batudulaa to. 13 Niŋ ali dunta saatewo kono doroŋ, ali be a je la le, janniŋ a ka taa batudulaa to domoroo la. Moolu te domoroo dati la, fo a ye naa, kaatu a ñanta duwaa ke la ñiŋ beeyaŋ sadaa la kuwo kamma le. Niŋ wo keta, ì ye moolu mennu kumandi, wolu si naa domoroo ke. Ali taa saayiŋ. Ñiŋ waatoo ali ñanta a tara la jee le.” 14 Ì taata fo saatewo to, aduŋ kabiriŋ ì be duŋ kaŋ, Samuweli fanaa be naa kaŋ itolu maafaŋo la, ka taa a la siloo la batudulaa to.
15 Tili kiliŋ koomanto, janniŋ Sawulu ka naa, Yaawe* ye ñiŋ fo Samuweli ye le ko, 16 “Saama ñiŋ ñoŋ waatoo m be kewo doo le kii la i ye naŋ, meŋ bota Benjamini bankoo kaŋ. Tuloo boŋ a kuŋo to, i ye a ke n na moolu Banisirayilankoolu la ñaatonkoo ti. A be n na moolu bondi la Filisitinkoolu bulu le. Ŋa ì la kuwo je le, kaatu ì la kumboo futata m ma le.”
17 Kabiriŋ Samuweli ye Sawulu je, Yaawe ko a ye ko, “Ŋa ñiŋ kewo le la kumoo fo i ye, ate le be n na moolu mara la.” 18 Sawulu taata Samuweli yaa saatewo dundaŋ daa* to, a ye a ñininkaa. A ko a ye ko, “Dukaree, a fo n ye juubeerilaa la buŋo be daameŋ.”
19 Samuweli ye a jaabi ñiŋ ne la ko, “Nte le mu juubeerilaa ti. Tambi n ñaato batudulaa to, kaatu bii i niŋ m be domoroo ke la ñoo kaŋ ne. Soomandaa m be i bula la le, i ye taa, aduŋ m be i la ñininkaaroolu bee jaabi la le. 20 Faloolu mennu filita tili saba koomanto, kana i miira ì la kuwo la, ì ye ì je le. Banisirayila ŋaniyoo be jumaa le ye, niŋ a maŋ ke ite faamaa la dimbaayaa ti?”
21 Sawulu ye a jaabi ko, “Bari fo nte maŋ ke Benjamini lasili moo le ti, lasiloo meŋ dooyaata Banisirayila bee kono? Fo n na dimbaayaa le maŋ koomankayaa Benjamini lasiloo bee kono baŋ? Muŋ ne ye a tinna, i ka ñiŋ kuu siifaa fo n ye?”
22 Bituŋ Samuweli ye Sawulu niŋ a la dookuulaa samba domori buŋo kono, a ye ì sindi moolu bee ñaatiliŋo la. Ì ye mennu buuñaatoo kumandi, wo taata le fo moo taŋ saba. 23 Samuweli ko tabirilaa ye ko, “Ŋa wo subu kuntoo meŋ dii i la, n ko, i ye a landi kara la, a samba naŋ.” 24 Bituŋ tabirilaa ye kooma siŋo aniŋ meŋ be a bala sika, a ye a landi Sawulu ñaatiliŋo la. Samuweli ko, “Ŋa meŋ maabo i ye nuŋ, a fele. A domo, kaatu ŋa a maabo i ye ñiŋ waatoo le kamma, fo i niŋ moolu ŋa mennu buuñaatoo kumandi si domoroo ke ñoo kaŋ.”
Wo luŋo Samuweli niŋ Sawulu ye domoroo ke. 25 Kabiriŋ ì bota naŋ batudulaa to ka naa saatewo to, Samuweli niŋ Sawulu diyaamuta a la buŋo santo, daameŋ teruta.
Samuweli ye Yaawe la kiilaariyaa fo Sawulu ye
26 Ì wulita fanikee maafaŋo le, aduŋ Samuweli ye Sawulu kumandi ka jii naŋ buŋo santo. A ko a ye ko, “I paree, m be i bula la le, i ye taa i la siloo la.” Kabiriŋ Sawulu pareeta, a niŋ Samuweli taata ñoo la banta.
27 Kabiriŋ ì futata saatewo dandulaa to, Samuweli ko Sawulu ye ko, “A fo dookuulaa ye tambi ǹ ñaato.” Dookuulaa taata, bituŋ Samuweli tententa ka a fo Sawulu ye ko, “M batu domandiŋ, i si a je, n si kiilaariyaa fo i ye, meŋ bota naŋ Alla yaa.”
شاول وصموئيل يتلاقيان
1 وكانَ رَجُلٌ جبَّارٌ وغنيٌّ مِن قبـيلَةِ بنيامينَ ا‏سمُهُ قَيشُ بنُ أبـييلَ بنِ صَرورَ بنِ بَكورَةَ بنِ أفيحَ، 2 وكانَ لَه ا‏بنٌ حسَنُ الطَّلعةِ في زَهوَةِ العُمرِ ا‏سمُهُ شاوُلُ. ولم يَكُنْ في بَني إِسرائيلَ رَجُلٌ أبهى مِنهُ، وكانَ يَزيدُ طُولا على جميعِ الشَّعبِ مِنْ كَتفِهِ وما فوقُ.
3 فحدَثَ أنْ ضَلَّت حميرٌ لِقيسَ أبـي شاوُلَ، فقالَ قَيسُ لِشاوُلَ ا‏بنِهِ: «خُذْ معَكَ واحدا مِنَ الخَدَمِ، وا‏ذهَبْ في طَلَبِ الحميرِ». 4 فقَطَعا جبَلَ أفرايمَ، ولم يَجِداها، بَحَثا عَنها في أرضِ شَليشَةَ‌ ولَكِنْ دونَ نتيجةٍ. ثُمَّ في أرضِ شَعليمَ‌ وبَعدَها في أرضِ بنيامينَ، فلم يَعثُرا على أثَرٍ. 5 فلمَّا دخَلا أرضَ صُوفَ‌ قالَ شاوُلُ لِخادِمِه الّذي معَهُ: «تَعالَ نَرجِـعُ لِئلاَّ يتَحوَّلَ قلقُ أبـي على الحميرِ إلى قلقٍ أكبرَ علَينا». 6 فقالَ لَه خادِمُهُ: «هُناكَ رَجُلٌ مِنْ رِجالِ اللهِ في هذِهِ المدينةِ، وهوَ مُحتَرمٌ، وكُلُّ ما يقولهُ يَتِمُّ. فتعالَ نذهَبُ إليهِ عَلَّهُ يَدُلُّنا إلى الإتِّجاهِ الصَّحيحِ». 7 فقالَ لَه شاوُلُ: «إذا ذَهَبنا إليهِ، فماذا نُقَدِّمُ لَه؟ الخبزُ نفَدَ وأكياسُنا فرَغَت، ولا شيءَ لَدَينا فماذا نُعطيهِ؟» 8 فأجابَهُ الخادِمُ: «معي رُبعُ مِثقالِ فِضَّةٍ أقَدِّمُهُ لَه فيهدِينا إلى طريقِنا». 9 وكانَ فيما سبَقَ إذا أرادَ أحدٌ مِنْ بَني إِسرائيلَ أنْ يذهَبَ لِـيَستشيرَ اللهَ يقولُ: «تَعالَوا نذهَبُ إلى الرَّائي». لأنَّ الّذي يُقالُ لَه اليومَ «نبـيٌّ» كانَ يُقالُ لَه مِنْ قَبلُ راءٍ. 10 فقالَ شاوُلُ لِخادِمِه: «حسَنا نذهَبُ إليهِ». وقصَدا المدينةَ الّتي فيها رَجُلُ اللهِ.
11 وبـينَما هُما يَصعَدانِ إلى المدينةِ، صادَفا فتَياتٍ خارِجاتٍ لِـيَستَقينَ ماءً، فقالا لهُنَّ: «هلِ الرَّائي هُنا؟» 12 فأجَبنَ: «نعَم، إنَّهُ في المدينةِ جاءَها مِنْ وقتٍ قصيرٍ لأنَّ الشَّعبَ سَيُقَدِّمُ اليومَ ذبـيحةً على التَّلَّةِ فأسرِعا إليهِ. 13 فحالَما تَدخُلانِ المدينَةَ تَجِدانِه، قَبلَ أنْ يَصعَدَ إلى التَّلَّةِ لِـيَأكُلَ، لأنَّ المَدعوِّينَ مِنَ الشَّعبِ لا يأكلونَ حتّى يَجيءَ ويُبارِكَ الذَّبـيحةَ. فا‏صعَدا الآنَ تَجِدانِه في الحالِ». 14 فصَعِدا إلى المدينةِ وفيما هُما يَدخلانِها كانَ صَموئيلُ يَخرُجُ مِنها لِـيَصعَدَ إلى التَّلَّةِ.
15 وكانَ الرّبُّ أوحى إلى صَموئيلَ، قَبلَ أنْ يأتيَهُ شاوُلُ بِيومٍ، وقالَ لَه: 16 «غدا، في مِثلِ هذِهِ السَّاعةِ، أُرسِلُ إليكَ رَجُلا مِنْ أرضِ بنيامينَ، فا‏مسَحْهُ رئيسا على شعبـي إِسرائيلَ، فيُخَلِّصَ شعبـي مِن أيدي الفلِسطيِّينَ، لأنِّي نَظَرتُ إلى آلامِ شعبـي وسَمِعتُ صُراخَهُم». 17 فلمَّا رأى صَموئيلُ شاولَ قالَ لَه الرّبُّ: «ها هوَ الرَّجُلُ الّذي كلَّمتُكَ عَنهُ. هذا يَحكُمُ شعبـي». 18 فَدَنا شاوُلُ مِنْ صَموئيلَ، وهوَ في بابِ المدينةِ، وقالَ لَه «أخبِرني أينَ بَيتُ الرَّائي؟» 19 فأجابَهُ صَموئيلُ: «أنا هوَ الرَّائي، فا‏صعَدا أمامي إلى التَّلَّةِ وكُلا اليومَ معي، وفي الغَدِ أخبِرُكُما عَنْ كُلِّ ما في قلبَيكُما، وأصرِفُكما. 20 أمَّا الحميرُ الّتي ضَلَّت لكَ مُنذُ ثلاثَةِ أيّامٍ، فلا يَنشَغِلْ بالُكَ علَيها لأنَّها وُجِدَت. والآنَ لِمَنْ ستكونُ كُلُّ ثَروةٍ في إِسرائيلَ‌ إنْ لم تَكُنْ لكَ ولِكُلِّ بَيتِ أبـيكَ؟» 21 فأجابَهُ شاوُلُ: «أنا بنيامينيٌّ مِنْ أصغَرِ أسباطِ بَني إِسرائيلَ، وقبـيلَتي أصغَرُ قَبائِلِها، فكيفَ تقولُ لي مِثلَ هذا الكلامِ؟»
22 فأخَذَ صَموئيلُ شاولَ وخادِمَهُ ودخَلَ بِهِما المَجلِسَ، وأجلَسَهُما في صَدْرِ المَدعوِّينَ، وهم نَحوَ ثَلاثينَ رَجُلا، 23 وقالَ لِلطَّباخِ: «أعطِني الحِصَّةَ الّتي سَلَّمتُها إليكَ وقُلتُ لكَ: إحفَظْها عِندَكَ». 24 فأخذَ الطبَّاخُ السَّاقَ والإليَةَ ووَضَعَهُما أمامَ شاولَ، فقالَ صَموئيلُ لِشاوُلَ: «ضَعْ أمامَكَ هذا الّذي بقيَ وكُلْ، فأنا حَفِظْتُه لكَ إلى هذا الوقتِ لِتأكُلَهُ معَ الّذينَ دَعوتُهم مِنَ الشَّعبِ». فأكَلَ شاوُلُ معَ صَموئيلَ في ذلِكَ اليومِ. 25 ثُمَّ نَزَلا مِن التَّلَّةِ إلى المدينةِ، وتَحدَّثا طَويلا على سَطحِ البَيتِ، حيثُ فَرَشوا لِشاولَ ونامَ.
صموئيل يمسح شاول ملكا
26 وبَكَّرَ صَموئيلُ عِندَ طُلوعِ الفَجرِ، فَدَعا شاوُلَ عَنِ السَّطحِ وقالَ لَه: «إنهَضْ، سأرافِقُكَ مَسافةً قَصيرةً». فقامَ شاوُلُ وخرَجَ معَ صَموئيلَ. 27 وبَينَما هُما نازِلانِ عِندَ طَرَفِ المدينةِ، قالَ لَه صَموئيلُ: «قُلْ لِخادِمِكَ أنْ يَسبُقَنا، وقِفْ أنتَ قليلا فأُسمِعَكَ كلامَ اللهِ». فسبَقَهُما الخادِمُ.