Yaawe ye Samuweli kumandi
1 Samuweli tarata nuŋ Yaawe* la dookuwo le la Eli koto. Wo waatoo Yaawe la kumoo la naa maŋ siyaa, jeroolu jamaa maŋ soto nuŋ. 2 Suuto kiliŋ Eli meŋ ñaalu lafita ka dibi, be laariŋ nuŋ a la dulaa kiliŋo to. 3 Lampoo meŋ ka mala Batudulaa to, maŋ faa foloo. Samuweli be laariŋ nuŋ Yaawe Batudulaa to, Alla la Kambeŋ Kunewo* be daameŋ. 4 Bituŋ Yaawe ye Samuweli kumandi. Samuweli ye i danku: “M fele jaŋ.” 5 Aduŋ a borita Eli yaa, a ko, “M fele jaŋ, ite le ye n kumandi.”
Bari Eli ko, “M maŋ kiliri ke, muruŋ i ye taa i laa.” Bituŋ a muruta, a taata i laa.
6 Yaawe ye Samuweli kumandi kotenke ko, “Samuweli!” Aduŋ Samuweli wulita, a taata Eli yaa, a ko, “M fele jaŋ, ite le ye n kumandi.” Eli ko a ye ko, “N dinkewo, nte maŋ kumandiri ke, muruŋ i ye taa i laa.”
7 Wo waatoo Samuweli maŋ Yaawe loŋ baake, kaatu a la kumoo maŋ lankenema a ye foloo. 8 Yaawe ye Samuweli kumandi siiñaa sabanjaŋo, aduŋ Samuweli wulita, a taata Eli yaa, a ko, “M fele, ite le ye n kumandi.”
Bituŋ Eli naata a kalamuta ko, Yaawe le ka kambaanendiŋo ñiŋ kumandi. 9 Bituŋ a ko Samuweli ye ko, “Taa, i ye taa i laa, aduŋ niŋ a ye i kumandi, a fo, ‘Diyaamu Yaawe, i la dookuulaa be i lamoyi kaŋ ne.’ ” Bituŋ Samuweli taata i laa a la dulaa to.
10 Yaawe naata, a loota jee, a ye kumandiroo ke, ko a ka a ke nuŋ ñaameŋ: “Samuweli! Samuweli!”
Bituŋ Samuweli ko, “Diyaamu, i la dookuulaa be i lamoyi kaŋ ne.”
11 Bituŋ Yaawe ko Samuweli ye ko, “A juubee, m pareeta ka kuu le ke Banisirayila kono, meŋ be a tinna la, niŋ moo-wo-moo tuloo ye a moyi, a si dewuŋ. 12 Wo waatoo le m be kuwolu taamandi la, ŋa mennu bee fo Eli la dimbaayaa la jawuyaa to, ka bo foloodulaa fo labaŋo to. 13 Aduŋ ŋa a fo a ye le ko, m be a la dimbaayaa kiitindi la le fo abadaa, kaatu a ye junuboo la kuwo ñiŋ loŋ ne, a dinkewolu ye Alla sooki le, aduŋ a balanta ka ì kuluu. 14 Ŋa n kali Eli dimbaayaa moolu la kuwo la ko, sadaa-wo-sadaa* le te jee, meŋ si ì la junuboo kafari noo.”
15 Samuweli ye i laa fo fanoo keta, bituŋ a ye Yaawe Batudulaa bundaalu yele. A silata le ka ñiŋ kumoo fo Eli ye. 16 Bari Eli ye a kumandi, a ko a ye ko, “Samuweli, n dinkewo.” Samuweli ye i danku ko, “M fele jaŋ.” 17 Eli ye a ñininkaa, “A ye muŋ ne fo i ye? Kana a maabo m ma. Allamaa Alla ye kuu jawu laa i kaŋ, niŋ i ye feŋ-wo-feŋ maabo m ma, a ye meŋ fo i ye.” 18 Bituŋ Samuweli ye kuwo bee fo a ye. A maŋ feŋ ne maabo. Bituŋ Eli ko, “Ate le mu Yaawe ti, meŋ diyaata a ye, a si wo ke.”
19 Samuweli ka meŋ ñaameŋ, Yaawe tarata a fee wo le ñaama, aduŋ hani Samuweli la kuma kiliŋ, a buka soŋ a ye boyi. 20 Banisirayila bee, ka bo bankoo tonkoŋ fo a tonkoŋ, ì ye a kalamuta le ko, Samuweli mu Yaawe la annabiyomoo le ti. 21 Yaawe tententa ka a faŋ yitandi a Batudulaa to Silo saatewo to, aduŋ jee le to a ye a faŋo lankenemayandi Samuweli ye ka bo niŋ a la kumoo la.
الربّ يدعو صموئيل
1 أمَّا صَموئيلُ الصَّبـيُّ، فكانَ يَخدُمُ الرّبَّ بإشرافِ عالي. وكانَت كلمَةُ الرّبِّ نادرةً والرُّؤى قليلَةً في ذلِكَ الزَّمانِ. 2 وفي إحدى اللَّيالي كانَ عالي الكاهنُ نائما في غُرفَتِهِ وا‏بتدَأت عيناهُ تَضعُفانِ فلم يَقدِرْ أنْ يُبصِرَ. 3 ومِصباحُ بَيتِ اللهِ لم يَنطَفِـئْ بَعدُ، وصَموئيلُ نائما في الهيكَلِ حيثُ تابوتُ العَهدِ‌. 4 فدَعا الرّبُّ صَموئيلَ، فأجابَ: «ها أنا يا سيِّدي». 5 وأسرعَ إلى عالي وقالَ لَه: «دَعوتَني، فها أنا». فقالَ لَه: «ما دَعَوتُكَ. إرجِـعْ ونَمْ». فرجَعَ صَموئيلُ ونامَ. 6 فعادَ الرّبُّ ودَعا صَموئيلَ ثانيةً، فقامَ وأسرعَ إلى عالي وقالَ لَه: «دَعوتَني، فها أنا». فقالَ لَه: «ما دَعَوتُكَ يا ا‏بني. إرجِـعْ ونَمْ». 7 ولم يكُنْ صَموئيلُ عرَفَ الرّبَّ ولا كلامُهُ ا‏نكَشَفَ لَه بَعدُ. 8 فعادَ الرّبُّ ودَعا صَموئيلَ ثالثةً، فقامَ صَموئيلُ وأسرعَ إلى عالي وقالَ لَه: «دَعوتَني، فها أنا». ففَهِمَ عالي أنَّ الرّبَّ يدعو الصَّبـيَّ، 9 فقالَ لَه: «إذهَبْ ونَمْ، وإنْ دَعاكَ صوتٌ فَقُلْ: تكلَّمْ يا ربُّ لأنَّ عبدَكَ سامِـعٌ». فذهَبَ صَموئيلُ إلى فِراشِهِ ونامَ.
10 فجاءَ الرّبُّ وا‏قتَرَبَ مِنْ صَموئيلَ ودَعاهُ كالمرَّاتِ السَّابقةِ: «صَموئيلُ، صَموئيلُ». فأجابَ صَموئيلُ: «تَكلَّمْ يا ربُّ لأنَّ عبدَكَ سامعٌ». 11 فقالَ لَه الرّبُّ: «سأعمَلُ في إِسرائيلَ عمَلا يُذهِلُ كُلَّ مَنْ سَمِـعَ بهِ 12 في ذلِكَ اليومِ أُنفِّذُ بِنسلِ عالي كُلَّ وعيدي مِنْ أوَّلِهِ إلى آخرِهِ. 13 فأنا أنذَرْتُهُ بأنِّي سأقضي على نسلِهِ إلى الأبدِ، لأنَّهُ عَلِمَ أنَّ بَنيهِ أثِموا، ولم يَردَعْهُم. 14 ولِذلِكَ أقسمْتُ أنَّ لا ذبـيحةَ ولا تقدمةَ تُكَفِّرانِ عَنْ إثْمِ عالي ونسلِهِ إلى الأبدِ».
15 وبَقيَ صَموئيلُ نائما حتّى الصُّبحِ، ثمَّ فتحَ أبوابَ بَيتِ الرّبِّ وخافَ أنْ يكشِفَ الرُّؤيا إلى عالي. 16 فدَعاهُ عالي وقالَ لَه: «يا صَموئيلُ ا‏بني»، فأجابَهُ صَموئيلُ: «ها أنا» 17 فقالَ لَه: «ما قالَ الرّبُّ لكَ، عاقبَكَ اللهُ وزادَ عِقابَكَ، إنْ أخفَيتَ عنِّي كلمةً مِنْ كلماتِهِ لكَ». 18 فأخبَرَهُ صَموئيلُ وما أخفى عَنهُ شيئا. فقالَ عالي: «هوَ الرّبُّ لِـيفعَلْ ما حَسُنَ في عينيهِ».
19 وكبُرَ صَموئيلُ وكانَ الرّبُّ معَهُ، ولم يُهمِلْ شيئا مِنْ جميعِ ما كلَّمَهُ بهِ. 20 وعَلِمَ بَنو إِسرائيلَ، مِن دانَ إلى بِئرِ سَبْعَ‌، أنَّ الرّبَّ ا‏ختارَ صَموئيلَ نبـيًّا. 21 وعادَ الرّبُّ يَتراءى في شيلوهَ، لأنَّهُ تَجلَّى لِصَموئيلَ هُناكَ وكلَّمَهُ.