Neeneerilaalu la jaraboo
Meŋ be suukuulaa ñaatonkayaa la: Dawuda la suukuwo, waatoo meŋ na Doyeki Edomunkoo taata Sawulu yaa ka a fo a ye ko, Dawuda taata Ahimeleki yaa le.
1 Ite jarintewo, muŋ ne ye a tinna
i ka i faŋ wara kuu jawoolu kaŋ,
a ye a tara Alla la kanu bambaloo be nte le fee luŋ-wo-luŋ?
2 Ite neeneerilaa,
i ka tara kasaara kuwo le siti kaŋ.
I neŋo be saŋarariŋ ne ko muru diimaa.
3 I ye kuu jawu kewo le kanu,
ka tambi kuu kende kewo la,
aniŋ faniyaa foo, ka tambi tooñaa foo la.
S
4 Ite neeneerilaa,
i ye kumoolu le kanu mennu ka tiñaaroo ke.
5 Bari Alla be i kasaara la le fereŋ,
a ye i wafati ka i bondi i la suwo kono.
A be i suloo wutu la le ka bo duniyaa baluwo to.
S
6 Moo tilindiŋolu si ñiŋ je, ì ye masilaŋ,
aduŋ i la kuwo si ì jele, ì ye a fo ko,
7 “A juubee, kewo fele
meŋ maŋ soŋ ka tankoo ñini Alla bulu,
bari a jikita a la naafuloo la siyaa le la,
ka fankoo ñini kuruŋyaa kono.”

8 Bari nte ka munta le ko olifu* yiroo
meŋ falinta Alla Batudulaa Buŋo* to.
Ŋa n jikoo loo Alla la kanu bambaloo le kaŋ fo abadaa.
9 M be ite Alla le tentu la fo abadaa,
i la keroolu kaŋ.
I too be tu la n daa le
i la lannamoolu ñaatiliŋo la,
kaatu i beteyaata baake le.
(1 S 21:1-9; 22:9, etc.) Ps 92:8, etc. Pr 11:28.
1 Au chef des chantres. Cantique de David.

2 A l’occasion du rapport que Doëg, l’Édomite, vint faire à Saül, en lui disant: David s’est rendu dans la maison d’Achimélec.
3 Pourquoi te glorifies-tu de ta méchanceté, tyran?
La bonté de Dieu subsiste toujours.
4 Ta langue n’invente que malice,
Comme un rasoir affilé, fourbe que tu es!
5 Tu aimes le mal plutôt que le bien,
Le mensonge plutôt que la droiture. — Pause.
6 Tu aimes toutes les paroles de destruction,
Langue trompeuse!
7 Aussi Dieu t’abattra pour toujours,
Il te saisira et t’enlèvera de ta tente;
Il te déracinera de la terre des vivants. — Pause.
8 Les justes le verront, et auront de la crainte,
Et ils feront de lui le sujet de leurs moqueries:
9 Voilà l’homme qui ne prenait point Dieu pour protecteur,
Mais qui se confiait en ses grandes richesses,
Et qui triomphait dans sa malice!
10 Et moi, je suis dans la maison de Dieu comme un olivier verdoyant,
Je me confie dans la bonté de Dieu, éternellement et à jamais.
11 Je te louerai toujours, parce que tu as agi;
Et je veux espérer en ton nom, parce qu’il est favorable,
En présence de tes fidèles.