Iburama niŋ Luuti talaata
1 Bituŋ Iburama taata ka bo Misira, a niŋ a la musoo, aniŋ a la sotofeŋolu bee, aniŋ Luuti ka taa Nekefu* tundoo kaŋ. 2 Saayiŋ Iburama la beeyaŋolu siyaata baake, kodiforoo aniŋ sanoo. 3 A taamata domandiŋ-domandiŋ ka bo Nekefu tundoo kaŋ ka taa fo Beteli niŋ Ayi teema, a la tiriliisoo* foloota daameŋ. 4 A ye sadaabodulaa* loo nuŋ daameŋ, a ka duwaa niŋ Yaawe* too la.
5 Luuti meŋ niŋ Iburama taata ñoo la, fanaa ye saajiyolu soto le, baalu aniŋ ninsoolu aniŋ tiriliisoolu. 6 Bari bankoo ñiŋ te kaañaŋ na ì moo fuloo fee, niŋ ì sabatita ñoo kaŋ. Ì la sotofeŋolu le siyaabaata, wo le ye a tinna ì te sabati noo la ñoo kaŋ. 7 Sonkoo naata wuli Iburama la kantarilaalu niŋ Luuti la kantarilaalu teema. Wo waatoo la, Kanaaninkoolu aniŋ Peresi koomalankoolu fanaalu be sabatiriŋ bankoo ñiŋ kaŋ ne.
8 Wo to le Iburama naata a fo Luuti ye ko, “Sonkoo maŋ ñaŋ na tara la nte niŋ ite teema, aduŋ a maŋ ñaŋ na tara la ǹ na kantarilaalu fanaalu teema. Ntolu le mu baadimmaalu ti. 9 Bankoo be fanuriŋ ne, ŋà janjaŋ. Niŋ i taata maraa la, nte ŋa taa bulubaa la, niŋ i taata bulubaa la, nte ŋa taa maraa la.”
10 Luuti ye a ñaa muruŋ-muruŋ, a ye a je ko, Yoridani Boloŋo kene fanuŋo bee, ka taa fo Sowari, wolu le ye jii jamaa soto. Jee ka munta le komeŋ Yaawe la naakoo aniŋ Misira bankoo. Ñiŋ mu waati le ti, janniŋ Yaawe ka Sodomu saatewo niŋ Komora saatewo kasaara. 11-12 Luuti faŋo le ye Yoridani Boloŋo kene fanuŋo bee tomboŋ a faŋ ye. Bituŋ a niŋ a faandiŋ talaata. Iburama tuta Kanaani bankoo kaŋ. Luuti, wo taata tilibo kara maafaŋo la, a siita jee Yoridani daala saatewolu doo to. Labaŋo la, a naata a la tiriliisoolu loo Sodomu saatewo le daala. 13 Sodomunkoolu mu moo jawu baalu le ti, ì ka tu junuboo ke la Yaawe ñaatiliŋo la.
Alla ye a la laahidoo dii Iburama la kotenke
14 Kabiriŋ Luuti niŋ Iburama talaata, Yaawe ko Iburama ye ko, “I kuŋo wuli, i ye juubeeroo ke dulaa la, i be daameŋ maraa la, bulubaa la, tiliboo la aniŋ tilijiyo la. 15 I ye ñiŋ bankoo meŋ bee je teŋ, m be a dii la ite le la, aniŋ i koomalankoolu fo abadaa. 16 M be i koomalankoolu siyandi la le, moo te meŋ yaatewo loŋ noo la. Niŋ moo si bankumunkoo yaatewo loŋ noo, wo to a maarii si i koomalankoolu yaatewo loŋ. 17 Wuli, i ye bankoo ñiŋ bee taama, kaatu m be naa a dii la ite le la.”
18 Bituŋ Iburama tententa, a niŋ a la tiriliisoo. A naata sabati Mamure yirisuŋ baalu to, mennu be Heburoni saatewo daala. A ye sadaabodulaa fanaa loo Yaawe ye jee.
Abram de retour en Canaan. Séparation d’avec son neveu Lot
V. 1-13: cf. Ps 112:1-3. (Mt 5:9. Ja 3:17, 18.) Lu 12:15.
1 Abram remonta d’Égypte vers le midi, lui, sa femme, et tout ce qui lui appartenait, et Lot avec lui. 2 Abram était très riche en troupeaux, en argent et en or. 3 Il dirigea ses marches du midi jusqu’à Béthel, jusqu’au lieu où était sa tente au commencement, entre Béthel et Aï, 4 au lieu où était l’autel qu’il avait fait précédemment. Et là, Abram invoqua le nom de l’Éternel. 5 Lot, qui voyageait avec Abram, avait aussi des brebis, des bœufs et des tentes. 6 Et la contrée était insuffisante pour qu’ils demeurassent ensemble, car leurs biens étaient si considérables qu’ils ne pouvaient demeurer ensemble. 7 Il y eut querelle entre les bergers des troupeaux d’Abram et les bergers des troupeaux de Lot. Les Cananéens et les Phérésiens habitaient alors dans le pays. 8 Abram dit à Lot: Qu’il n’y ait point, je te prie, de dispute entre moi et toi, ni entre mes bergers et tes bergers; car nous sommes frères. 9 Tout le pays n’est-il pas devant toi? Sépare-toi donc de moi: si tu vas à gauche, j’irai à droite; si tu vas à droite, j’irai à gauche. 10 Lot leva les yeux, et vit toute la plaine du Jourdain, qui était entièrement arrosée. Avant que l’Éternel eût détruit Sodome et Gomorrhe, c’était, jusqu’à Tsoar, comme un jardin de l’Éternel, comme le pays d’Égypte. 11 Lot choisit pour lui toute la plaine du Jourdain, et il s’avança vers l’orient. C’est ainsi qu’ils se séparèrent l’un de l’autre. 12 Abram habita dans le pays de Canaan; et Lot habita dans les villes de la plaine, et dressa ses tentes jusqu’à Sodome. 13 Les gens de Sodome étaient méchants, et de grands pécheurs contre l’Éternel.
Promesses de l’Éternel
V. 14-18: cf. Ge 15:18-21Ge 17:1-8. Mt 5:3.
14 L’Éternel dit à Abram, après que Lot se fut séparé de lui: Lève les yeux, et, du lieu où tu es, regarde vers le nord et le midi, vers l’orient et l’occident; 15 car tout le pays que tu vois, je le donnerai à toi et à ta postérité pour toujours. 16 Je rendrai ta postérité comme la poussière de la terre, en sorte que, si quelqu’un peut compter la poussière de la terre, ta postérité aussi sera comptée. 17 Lève-toi, parcours le pays dans sa longueur et dans sa largeur; car je te le donnerai. 18 Abram leva ses tentes, et vint habiter parmi les chênes de Mamré, qui sont près d’Hébron. Et il bâtit là un autel à l’Éternel.