Élie enlevé au ciel. Élisée
V. 1-14: cf. (Ge 5:21-24. Hé 11:5.) Ap 11:12.
1 Lorsque l’Éternel fit monter Élie au ciel dans un tourbillon, Élie partait de Guilgal avec Élisée. 2 Élie dit à Élisée: Reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie jusqu’à Béthel. Élisée répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils descendirent à Béthel. 3 Les fils des prophètes qui étaient à Béthel sortirent vers Élisée, et lui dirent: Sais-tu que l’Éternel enlève aujourd’hui ton maître au-dessus de ta tête? Et il répondit: Je le sais aussi; taisez-vous. 4 Élie lui dit: Élisée, reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie à Jéricho. Il répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils arrivèrent à Jéricho. 5 Les fils des prophètes qui étaient à Jéricho s’approchèrent d’Élisée, et lui dirent: Sais-tu que l’Éternel enlève aujourd’hui ton maître au-dessus de ta tête? Et il répondit: Je le sais aussi; taisez-vous. 6 Élie lui dit: Reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie au Jourdain. Il répondit: L’Éternel est vivant et ton âme est vivante! Je ne te quitterai point. Et ils poursuivirent tous deux leur chemin. 7 Cinquante hommes d’entre les fils des prophètes arrivèrent et s’arrêtèrent à distance vis-à-vis, et eux deux s’arrêtèrent au bord du Jourdain. 8 Alors Élie prit son manteau, le roula, et en frappa les eaux, qui se partagèrent çà et là, et ils passèrent tous deux à sec. 9 Lorsqu’ils eurent passé, Élie dit à Élisée: Demande ce que tu veux que je fasse pour toi, avant que je sois enlevé d’avec toi. Élisée répondit: Qu’il y ait sur moi, je te prie, une double portion de ton esprit! 10 Élie dit: Tu demandes une chose difficile. Mais si tu me vois pendant que je serai enlevé d’avec toi, cela t’arrivera ainsi; sinon, cela n’arrivera pas. 11 Comme ils continuaient à marcher en parlant, voici, un char de feu et des chevaux de feu les séparèrent l’un de l’autre, et Élie monta au ciel dans un tourbillon. 12 Élisée regardait et criait: Mon père! Mon père! Char d’Israël et sa cavalerie! Et il ne le vit plus. Saisissant alors ses vêtements, il les déchira en deux morceaux, 13 et il releva le manteau qu’Élie avait laissé tomber. Puis il retourna, et s’arrêta au bord du Jourdain; 14 il prit le manteau qu’Élie avait laissé tomber, et il en frappa les eaux, et dit: Où est l’Éternel, le Dieu d’Élie? Lui aussi, il frappa les eaux, qui se partagèrent çà et là, et Élisée passa.
V. 15-18: cf. 1 R 19:16-21. De 34:9. (Lu 24:5.)
15 Les fils des prophètes qui étaient à Jéricho, vis-à-vis, l’ayant vu, dirent: L’esprit d’Élie repose sur Élisée! Et ils allèrent à sa rencontre, et se prosternèrent contre terre devant lui. 16 Ils lui dirent: Voici, il y a parmi tes serviteurs cinquante hommes vaillants; veux-tu qu’ils aillent chercher ton maître? Peut-être que l’esprit de l’Éternel l’a emporté et l’a jeté sur quelque montagne ou dans quelque vallée. Il répondit: Ne les envoyez pas. 17 Mais ils le pressèrent longtemps; et il dit: Envoyez-les. Ils envoyèrent les cinquante hommes, qui cherchèrent Élie pendant trois jours et ne le trouvèrent point. 18 Lorsqu’ils furent de retour auprès d’Élisée, qui était à Jéricho, il leur dit: Ne vous avais-je pas dit: N’allez pas?
Les eaux de Jéricho
V. 19-22: cf. Ex 15:23-26.
19 Les gens de la ville dirent à Élisée: Voici, le séjour de la ville est bon, comme le voit mon seigneur; mais les eaux sont mauvaises, et le pays est stérile. 20 Il dit: Apportez-moi un plat neuf, et mettez-y du sel. Et ils le lui apportèrent. 21 Il alla vers la source des eaux, et il y jeta du sel, et dit: Ainsi parle l’Éternel: J’assainis ces eaux; il n’en proviendra plus ni mort, ni stérilité. 22 Et les eaux furent assainies, jusqu’à ce jour, selon la parole qu’Élisée avait prononcée.
Les petits garçons de Béthel
V. 23-25: cf. Jé 20:7-12. 2 Ch 36:16. (Ga 6:7.)
23 Il monta de là à Béthel; et comme il cheminait à la montée, des petits garçons sortirent de la ville, et se moquèrent de lui. Ils lui disaient: Monte, chauve! Monte, chauve! 24 Il se retourna pour les regarder, et il les maudit au nom de l’Éternel. Alors deux ours sortirent de la forêt, et déchirèrent quarante-deux de ces enfants. 25 De là il alla sur la montagne du Carmel, d’où il retourna à Samarie.
Eliya la seloo Arijana kono
1 Kabiriŋ Yaawe* pareeta ka Eliya selendi Arijana kono niŋ foño baa la, wo waatoo le mu Eliya niŋ Elisa wulita ka bo Kilikali. 2 Bituŋ Eliya ko Elisa ye ko, “Tu jaŋ dukaree, kaatu Yaawe ye n kii Beteli saatewo le to.” Elisa ye a jaabi ko, “A be koyiriŋ ñaameŋ ko Yaawe be baluuriŋ ne, aniŋ ite faŋo, nte te bo la i bala.” Wo to le ì taata Beteli.
3 Kabiriŋ ì futata jee, Beteli annabiyomu kafoo naata Elisa kaŋ, ì ko a ye ko, “Fo i maŋ a loŋ ko, Yaawe be i karammoo taa la le ka bo i fee bii?” A ko ì ye ko, “Ŋa a loŋ ne, bari ali i deyi wo kumoo la.”
4 Bituŋ Eliya ko Elisa ye ko, “Dukaree tu jaŋ, Yaawe ye n kii Yeriko saatewo le to.” Elisa ye a jaabi ko, “A be koyiriŋ ñaameŋ ko Yaawe be baluuriŋ ne, aniŋ ite faŋo, nte te bo la i bala.” Bituŋ ì taata Yeriko. 5 Kabiriŋ ì futata Yeriko, annabiyomu kafoo naata Elisa kaŋ, ì ko a ye ko, “Fo i maŋ a loŋ ko Yaawe be i karammoo taa la le ka bo i fee bii?” A ko ì ye ko, “M fanaa ye a loŋ ne, bari ali i deyi wo kumoo la.”
6 Wo to le Eliya ko a ye tukuŋ ko, “Tu jaŋ, Yaawe ye n kii Yoridani Boloŋo le to.” Elisa ye a jaabi ko, “A be koyiriŋ ñaameŋ ko Yaawe be baluuriŋ ne, aniŋ ite faŋo, nte te bo la i bala.” Bituŋ ì moo fuloo taata ñoo la Yoridani. 7 Annabiyomu kafoo moo taŋ luulu tarata bulariŋ ì nooma, ì ye kenoo bula ì niŋ ì teema. Ì be Eliya niŋ Elisa juubee kaŋ fo ì futata Yoridani Boloŋo tintoo la. 8 Bituŋ Eliya ye a la dendika baa bo teŋ ne, a ye a moromoro, a ye boloŋ jiyo lipa a la. Boloŋo farata fula ti, ka ke sila jaaroo ti ì ye. Ì taamata a kaŋ ka teyi.
9 Kabiriŋ ì teyita, Eliya ko Elisa ye ko, “I be n daani la muŋ ne la janniŋ Yaawe be n taa la ka n samba?” Elisa ko a ye ko, “I la semboo ñoŋ fula dii n na, wo ye ke nte niyo ti.” 10 Wo le to Eliya ko a ye ko, “I ye kuu koleŋ baa le daani, bari niŋ a ye a tara i ye n taatoo je, a be ke la i ye le, niŋ wo nte a te ke la i ye.” 11 Ì taatoo, ì be kacaa kaŋ, loodulaa kiliŋ, keleraŋ sareeti* dimbaamaa niŋ suu dimbaamaalu dunta ì teema ka ì fatandi. Bituŋ Eliya taata foño baa kono Arijana. 12 Elisa tarata a juubee kaŋ ne, aduŋ a wuurita ka a fo ko, “M faa! M faa! Ite le keta Banisirayila tankandirilaa baa ti.” Bituŋ a maŋ a je kotenke.
Elisa siita Eliya noo to
Elisa niikuyaatoo ye a buloo duŋ a faŋo la dendika baa daa, ka a fara fula ti. 13 A taata Eliya la dendikoo sika, meŋ jolonta ka bo a bala. A muruta ka taa loo Yoridani Boloŋo kunto. 14 Bituŋ a ye Eliya la dendikoo taa, meŋ jolonta a la, a ye boloŋo jiyo lipa a la. A kumata ko, “Yaawe lee, Eliya la Alla?” Boloŋo farata fula ti, ka ke sila jaaroo ti. Bituŋ a teyita. 15 Kabiriŋ annabiyomu kafoo, mennu bota naŋ Yeriko ye ñiŋ je, ì kumata ko, “Eliya la semboo le jiita Elisa kaŋ.”
Bituŋ ì naata, ì sujudita a ye. 16 Ì ko a ye ko, “Ǹ karammoo, kee kende taŋ luulu be jaŋ ne. Ì bula ì ye taa i karammoo Eliya ñini. Tumandoo Yaawe la Nooroo ye a sika le, a taata a joloŋ konkoo kaŋ waraŋ wulumbaŋo kono.” Bari Elisa ko ì ye ko, “Ali kana taa a ñini.” 17 Bari ì ye a daani fo labaŋo a maŋ balaŋ noo ì ma. Bituŋ a ko, “Ali ì kii.” Wo le to ì ye kee taŋ luulu kii. Ì taata ì ye a ñini fo tili saba, bari ì maŋ a je. 18 Ì muruta Elisa kaŋ Yeriko saatewo kono. A ko ì ye ko, “Fo m maŋ a fo ali ye ko, ali kana taa a ñini?”
Elisa ye kaawakuwolu ke
19 Saatewo ñiŋ moolu naata Elisa kaŋ, ì woosiita a ye, ka a fo a ye ko, “A juubee, ntolu la ñiŋ saatewo mu siidulaa kende baa le ti, ko i faŋo ye a je ñaameŋ. Bari jiyo meŋ be jaŋ, a maŋ beteyaa, aduŋ bankoo fiifeŋolu buka beteyaa noo.” 20 Elisa ko ì ye ko, “Ali booloo samba n ye naŋ feŋ nene maŋ ke meŋ kono, ali ye koo ke a kono.” Ì ye a samba a ye naŋ. 21 Bituŋ a taata woyoo to, a ye koo ñiŋ yelema jee, a ko, “Yaawe ye ñiŋ ne fo ko, a ye ñiŋ jiyo ke jii kendoo ti le. A te moo faa la kotenke waraŋ ka a tinna fo bankoo fiifeŋolu te beteyaa la.” 22 Jiyo ñiŋ naata ke jii kendoo ti ka bo wo luŋo la ka naa bula bii la, ko Elisa la kumoo ye a yitandi ñaameŋ.
23 Elisa naata bo jee ka taa Beteli saatewo to. Kabiriŋ a be siloo kaŋ ka taa, kambaanendiŋo doolu le fintita naŋ saatewo kono, ì ka a tooñee ka a fo a ye ko, “Bo jaŋ, kuŋ lawulawu! Bo jaŋ, kuŋ lawulawu!” 24 A yelemata a ye a ñaa tiliŋ ì la. A ye ì danka niŋ Yaawe too la. Bituŋ daafeŋ saŋarariŋ* fula fintita naŋ sutoo kono, ì ye kambaanendiŋolu moo taŋ naani niŋ fula faa, ì ye ì baloolu bee faraŋ-faraŋ. 25 Elisa naata bo wo to a taata Karimeli Konkoo to. A tententa ka seyi Samariya saatewo to.